<65.2> Hypothesis epistolae ad Philippenses

prol.| À propos de cette édition
Numérotation du verset Phil. Prol.2,1 
prol.| Hypothesis epistole ad Philippenses. - Hanc mittit a Roma Philippensibus quos iam prius viderat pariter et docuerat.
Numérotation du verset Phil. Prol.2,2 
prol.| Occasio autem epistole hec. Cum misissent Philippenses ministerium Paulo, quidam circumvenerunt eos et corru<m>perunt auditus infirmorum, occasione umbre legis et circumcisionis, dicentes sine his nullum posse iustificari. Discens igitur hoc, Apostolus scribit Philippensibus.
Numérotation du verset Phil. Prol.2,3 
prol.| Et primum quidem commendat eorum fidem. Significat etiam se eorum memoriam facere. Deinde narrat qualiter excusatus fuerit Rome et qui ei graves fuerunt in vinculis, invidiam ei concitantes. Post hec monet eos invicem diligere, annuntians salvatoris humanitatem qui, cum Deus esset, humanam carnem suscepit propter nos. Tandem vero de circumcisione et veteri lege tractatum suscipiens, demonstrat otiosam fieri de cetero circumcisionem. A seipso paradigma sumens et dicens quoniam hec omnia arbitror propter Christum detrimentuma. Propter quod invehitur in quosdam docentes adhuc circumcisionem et volentes seducere Philippenses propter donationem societatis quam habuerant ad eum et iterum monens eos de moribus terminat epistolam.A b
a Cf. Phil. 3, 7-8.
b ¶Fons : Euthalius , Editio epistolarum Pauli (Phil.) iuxta Paris, BnF, grec 59, f. 227r -v ; PG 85, 764D-765A :   Euthalius , Editio epistolarum Pauli (Phil.) iuxta Paris, BnF, grec 59, f. 227r -v ; PG 85, 764D-765A : « Ὑπόθεσις τῆς πρὸς Φιλιππησίους ἐπιστολῆς. Ταύτην ἐπιστέλλει ἀπὸ Ῥώμης ἑωρακὼς αὐτοὺς ἅμα καὶ διδάξας· ἡ δὲ πρόφασις τῆς ἐπιστολῆς αὕτη· πεμψάντων Φιλιππησίων διακονίαν τῷ Παύλῳ, καί τινων περιερχομένων [περιεχομένωνPg59] καὶ διαφθειρόντων τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκεραίων [ἀκαιρεωτέρων ! Pg59], προφάσει τῆς σκιᾶς τοῦ νόμου καὶ τῆς περιτομῆς, καὶ λεγόντων χωρὶς ταύτης μὴ δύνασθαι δικαιωθῆναι· μαθὼν ὁ ἀπόστολος γράφει Φιλιππησίοις. καὶ πρῶτον μὲν ἀποδέχεται αὐτῶν τὴν πίστιν, καὶ σημαίνει μνημονεύειν αὐτῶν. ἔπειτα διηγεῖται, ὡς ἀπελογήσατο [ἀπελογίσατοPg59] ἐν Ῥώμῃ, καὶ ὅτι τινὲς * αὐτῷ βαρεῖς γεγόνασιν ἐν τοῖς δεσμοῖς, φθόνoν αὐτῷ κινοῦντες. ἔπειτα αὐτοὺς προτρέπεται ἀλλήλους ἀγαπᾶν, ἐξηγούμενος τὴν τοῦ Σωτῆρος φιλανθρωπίαν, ὅτι Θεὸς ὢν ἄνθρωπος γέγονεν [ἀνθρωπίνην σάρκα ἀνέλαβε Pg59] δι᾽ ἡμᾶς. εἶτα περὶ τῆς περιτομῆς, καὶ τοῦ παλαιοῦ νόμου διαλαβών, ἀποδείκνυσιν ἀργὴν γεγενῆσθαι [f. 227v] λοιπὸν τὴν περιτομήν, λαμβάνων ἀφ᾽ ἑαυτοῦ [add. τὸPg59] παράδειγμα, καὶ λέγων ὅτι ταῦτα πάντα ἥγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν. διὸ καὶ τοὺς μὲν διδάσκοντας ἔτι περιτομὴν καὶ θέλοντας αὐτοὺς ἀπατῆσαι, μεμψάμενος, καὶ εἰπών, ἐχθροὺς αὐτοὺς εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἀποδέχεται Φιλιππησίους διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν τῆς κοινωνίας δόσιν, καὶ προτρεψάμενος πάλιν εἰς τὰ ἤθη αὐτοὺς, τελειοῖ τὴν ἐπιστολήν».
* ὅτιτινὲς] οἵτινες Pg59 [MM2022] [VS2022]
A ¶Codd. : Cbg 152 =Cambridge, Trinity College B.5.6 (152), f. 2rb . ; om. PL RB – Sur ces préfaces traduites du grec à Saint-Denis de Paris entre 1173 et 1186, et éditées en tête de l’exemplaire de la Magna Glossatura d’Herbert de Bosham, voir ici <59.2> - M. Morard edidit (22.6.2022).


Comment citer cette page ?
Martin Morard, ed., Petrus Lombardus, Magna Glossatura (Phil. Hypothesis epistolae ad Philippenses), in : Sacra Pagina, IRHT-CNRS, 2024. Consultation du 02/05/2024. (Permalink : https://gloss-e.irht.cnrs.fr/php/editions_chapitre.php?id=magna&numLivre=65&chapitre=65_Prol.2)
Signaler un complément d'information

Notes :