Capitulum 3
Numérotation du verset
Io. 3,1
Erat autem homo
ex Phariseis
Nicodemus nomine
princeps Iudeorum.
Numérotation du verset
Io. 3,2
Hic venit ad Iesum1
1 Iesum ΩJ
Li449@
Li449
Rusch
] eum
Weber
nocte
et dixit ei: Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister.
Nemo enim potest hec signa facere2 que tu facis
2 hec signa – facere
Li449@ Li449 Rusch
]
inv.
ΩJ
nisi fuerit Deus cum eo.
Numérotation du verset
Io. 3,3
Respondit Iesus et dixit ei: Amen amen dico tibi,
nisi quis natus3 fuerit
3 natus
Reg6²
(
exp.
)
CorS1
ΩJ² (
cancel.
re-)
Li449 Rusch Weber
] renatus
*
ΩJ*
Li449@ Li449
denuo4
4 denuo
CorS1
ΩJ
Rusch Weber
] desursum
CorS1=Cor3
(grec.)
non potest videre regnum Dei.
Numérotation du verset
Io. 3,4
Dixit5 ad eum Nicodemus:
5 dixit ΩJ
Rusch
] dicit
Li449@
Li449
Weber
Quomodo potest homo renasci6 cum sit senex7? Numquid potest in ventrem matris sue iterum8
6 renasci
Rusch
] nasci ΩJ
Li449@ Li449 Weber
|
7 sit senex ΩJ
Li449@
Li449
Rusch
] inv.
Weber
|
8 iterum
Rusch
] iterato ΩJ
Li449@ Li449 Weber
|
introire et renasci9?
9 renasci ΩJ
Li449@ Li449 Rusch
] nasci
Weber
Numérotation du verset
Io. 3,5
Respondit Iesus10:
10 Iesus
Rusch Weber
] + et dixit ei
Li449@
Amen amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto11
11 sancto ΩJ*
Li449@ Li449 Rusch
]
om.
ΩJ2 (
rubr. cancel. et expunc.
)
CorS1
(g<reca> l<ittera> omnino)
Cor3
(grecus omnino ita habet)
Weber
non potest introire in regnum Dei.
Numérotation du verset
Io. 3,6
Quod natum est
ex carne
caro est
et quod natum est ex spiritu spiritus est12.
12 et quod... spiritus est]
CorS1
(non dicit
EX SPIRITU SANCTO
)
Numérotation du verset
Io. 3,7
Non mireris
quia dixi tibi: Oportet vos nasci denuo.
Numérotation du verset
Io. 3,8
Spiritus ubi vult spirat
et vocem eius audis,
sed nescis13 unde veniat aut14 quo vadat.
13 sed nescis
CorS2
(al.)
Rusch Clementina
] et nescis
Li449@ Li449
, sed non scis
CorS2
ΩJ
Weber
,
CorS2
|
14 aut
Li449@
Li449
Rusch
] et
Weber
|
Sic est omnis qui natus est ex Spiritu.
Numérotation du verset
Io. 3,9
Respondit Nicodemus et dixit ei: Quomodo possunt hec fieri?
Numérotation du verset
Io. 3,10
Respondit Iesus et dixit ei: Tu es magister in15 Israel et hec ignoras?
15 in Li449@ Li449 Rusch] om. ΩJ Weber
Numérotation du verset
Io. 3,11
Amen amen dico tibi, quia16 quod scimus loquimur.
16 quia ΩJ²
Li449@ Li449 Rusch Weber
] + nos ΩJ* (exp. et rubr. cancel.)
Et quod vidimus
testamur
et testimonium nostrum non accipitis.
Numérotation du verset
Io. 3,12
Si terrena dixi vobis et non creditis
quomodo si dixero vobis celestia credetis?
Numérotation du verset
Io. 3,13
Et nemo ascendit in celum
nisi qui descendit de celo,
Filius hominis
qui est in celo.
Numérotation du verset
Io. 3,14
Et sicut Moyses
exaltavit serpentem in deserto
ita17 exaltari oportet Filium hominis,
17 ita ΩJ
Rusch Weber
] sic
Li449@
Numérotation du verset
Io. 3,15
ut omnis qui credit in ipsum18
18 ipsum
CorS1
(G’)
Cor3
(greci)
Li449@ Rusch
] ipso
CorS1
(al.)
Weber
non pereat sed habeat vitam eternam.
Numérotation du verset
Io. 3,16
Sic enim dilexit Deus19 mundum
19 d. D. Li449@
Rusch
Weber] inv. ΩJ Li449 Clementina
ut Filium suum unigenitum daret
ut omnis qui credit in ipsum20 non pereat sed habeat vitam eternam.
20 ipsum
Rusch
] eum ΩJ
Li449@
Li449
Weber
Numérotation du verset
Io. 3,17
Non enim misit Deus Filium suum in mundum
ut iudicet mundum
sed ut salvetur mundus per ipsum.
Numérotation du verset
Io. 3,18
Qui credit in eum non iudicatur.
Qui autem non credit iam iudicatus est
quia non credidit in nomine unigeniti Filii Dei.
Numérotation du verset
Io. 3,19
Hoc est autem iudicium
quia lux venit in mundum
et dilexerunt
homines
magis21 tenebras
21 h. magis
Li449@
Li449
Rusch Weber
] inv. ΩJ
quam lucem.
Erant enim eorum mala opera.
Numérotation du verset
Io. 3,20
Omnis enim qui male22 agit
22 male ΩJ
Li449@
Li449
Rusch
] mala
Weber
odit lucem
et non venit ad lucem
ut non arguantur opera eius.
Numérotation du verset
Io. 3,21
Qui autem facit veritatem
venit ad lucem ut manifestentur opera eius23 quia in Deo facta sunt24.
23 opera eius ΩJ
Li449@
Li449
Rusch
] inv.
Weber
|
24 facta sunt
Rusch
] inv. ΩJ
Li449@
Li449
Weber
|
Numérotation du verset
Io. 3,22
Post hec
venit Iesus et discipuli eius in terram Iudeam25
25 terra Iudeam
Rusch
] inv. ΩJ
Li449@
Li449
Weber
et illic morabatur26 cum eis
26 morabatur
Li449@ Rusch
] demorabatur ΩJ
Li449 Weber
et baptizabat.
Numérotation du verset
Io. 3,23
Erat autem et Ioannes baptizans
in Ennon
iuxta Salim
quia aque multe erant illic et veniebant27 et baptizabantur.
27 veniebant ΩJ
Li449@ Li449 Rusch
] adveniebant
Weber
Numérotation du verset
Io. 3,24
Nondum enim missus fuerat in carcerem Ioannes28.
28 in carcerem - Ioannes
Rusch Weber
]
inv. Li449@ Li449
Numérotation du verset
Io. 3,25
Facta est autem29 questio ex discipulis Ioannis
29 autem ΩJ
Rusch
] ergo
Li449@
Li449
Weber
cum Iudeis de purificatione.
Numérotation du verset
Io. 3,26
Et venerunt ad Ioannem
et dixerunt ei: Rabbi
qui erat30
30 erat
Rusch
] + tecum ΩJ
Li449@
Li449
Weber
trans Iordanen cui tu31 testimonium perhibuisti
31 tu ΩJ
Rusch Weber
] etiam
Li449@
Li449
ecce hic baptizat
et omnes
veniunt ad eum.
Numérotation du verset
Io. 3,27
Respondit Ioannes
et dixit32: Non potest homo accipere quicquam nisi fuerit ei datum de celo.
32 dixit ΩJ
Rusch Weber
] + eis
Li449@ Li449
, def. ΩF
Numérotation du verset
Io. 3,28
Ipsi vos mihi testimonium perhibetis quod33 dixerim: non sum ego34 Christus
33 quod codd et edd.] quia?
CorS2
(al.)
|
34 non sum - ego
Li449@ Li449
ΩS
CorS2 (
fere ubique
)
Clementina Wordsworth
(
E To22 b e f q δ) Sarum
]
inv.
ΩJ ΩL
CorS2 (
secunda parisiens.
EGO NON SUM EGO! CHRISTUS
) Rusch Wordsworth Weber
, ego Christus non sum ΩP,
def.
ΩF
|
sed quoniam35 missus sum ante illum.
35 quoniam Z Split Φ Sarum
Li449@ Li449
ΩS
Wordsworth
(K V Z)] quia ΩJ ΩL
Rusch Weber
, def. ΩF
Numérotation du verset
Io. 3,29
Qui habet sponsam
sponsus est, amicus
autem sponsi qui stat
et audit eum
gaudio gaudet
propter vocem sponsi.
Hoc36 ergo gaudium meum
36 Hoc
CorS2 (
secunda correctio sine
IN
) Rusch Weber
] In
praem. CorS2 (
al. prima correctio
)
ΩJ
Li449@ Li449
impletum est.
Numérotation du verset
Io. 3,30
Illum oportet crescere
me autem minui.
Numérotation du verset
Io. 3,31
Qui
desursum
venit
super37
37 super Cas242 ΩJ
Li449@
Li449
Rusch
] supra
Weber
omnes est.
Qui
est de terra38,
38 est de terra Cas242
Li449@
Li449
Rusch Weber
] inv. ΩJ
de terra est
et de terra loquitur.
Qui de celo
venit
super39 omnes est.
39 super Li449
Rusch
] supra
Li449@ Weber
Numérotation du verset
Io. 3,32
Et quod vidit
et audivit
hoc testatur
et testimonium eius nemo accipit.
Numérotation du verset
Io. 3,33
Qui autem acceperit40 eius testimonium
40 autem acceperit ΩJ
Li449@ Rusch
] autem
Li449
(Augustinus), accipit
Weber
signavit
quia41 Deus verax est.
41 quia ΩJ Li449
Rusch Weber
] quod
Li449@
Numérotation du verset
Io. 3,34
Quem
enim misit Deus verba Dei loquitur.
Non enim ad mensuram dat Deus Spiritum.
Numérotation du verset
Io. 3,35
Pater diligit Filium
et omnia dedit in manu eius.
Numérotation du verset
Io. 3,36
Qui credit in Filium
habet vitam eternam.
Qui autem incredulus est Filio non videbit vitam
sed ira Dei manet super eum.
Capitulum 3
Numérotation du verset
Io. 3,
prol.|
[Io. 3, 1-15 legitur in festo Trinitatis (LHR, f. 169ra; Ordinarium OP 693]
marg.|
{CIO3d1.1}
AUGUSTINUS.
1 − [c] Superiusa dixerat quod :
Cum esset Hierosolymis, multi crediderunt in nomine eius
, [b] videntes signa et prodigia que faciebat; [a] ex his autem erat Nicodemus de quo dicitur :
A
b
a Io. 2, 23.
b
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 11, § 3.6-10, CCSL 36, p. 111 : «[a] Ergo iste Nicodemus ex his erat qui crediderant in nomine eius, [b]
uidentes signa et prodigia quae faciebat. [c]
Superius enim hoc dixit : Cum autem esset Ierosolymis
in Pascha in die festo,
multi crediderunt in nomine eius». [FG2018]
1 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,1
Erat autem homo ex Phariseis Nicodemus nomine.
marg.|
{CIO3d1.2}
BEDA. − [1]
Cuius etiam dignitatis officium ostendit, cum subdit
2*
2 subdit] subiecit
La88,
subditur
Ed1953
Princeps Iudeorum.
marg.|
Deinde quid egerit, cum subiecit :
Numérotation du verset
Io. 3,2
Hic venit ad Iesum nocte,
marg.|
[2] cupiens scilicet secreta eius allocutione plenius discere mysteria fidei, cuius, aperta ostensione signorum, iam rudimenta perceperat.B
c
c
¶Fons : [1] Nullus dehinc inventus nisi verissimiliter Glossator ipse, Thomas de Aquino. <Non hab.> Gloss-e, LLT, PL.
[2] Beda Venerabilis , Homeliarum evangelii libri, lib. 2, hom. 18, CCSL 122, lin. 1 sqq. : «[...] Princeps iudaeorum uenit ad iesum nocte cupiens secreta eius adlocutione plenius discere mysteria fidei cuius aperta ostensione signorum aliquatenus iam rudimenta perceperat».
<ex quo> = Alcuinus , In Io. (loc. cit.), PL 100, 778.7 <ex quo> = Beda Venerabilis ( pseudo ), In Io. 3, 1, PL 92, 667D <ex quo> = Rabanus Maurus, Homeliae, hom. 72 in octava Pentecostes 2, PL 94, 282B. [MM2020]
[2] Beda Venerabilis , Homeliarum evangelii libri, lib. 2, hom. 18, CCSL 122, lin. 1 sqq. : «[...] Princeps iudaeorum uenit ad iesum nocte cupiens secreta eius adlocutione plenius discere mysteria fidei cuius aperta ostensione signorum aliquatenus iam rudimenta perceperat».
<ex quo> = Alcuinus , In Io. (loc. cit.), PL 100, 778.7 <ex quo> = Beda Venerabilis ( pseudo ), In Io. 3, 1, PL 92, 667D <ex quo> = Rabanus Maurus, Homeliae, hom. 72 in octava Pentecostes 2, PL 94, 282B. [MM2020]
marg.|
{CIO3d1.3}
CHRYSOSTOMUS.
3* {hom.23} − Adhuc tamen a iudaica detinebatur infirmitate, propterea et nocte venit, trepidans in die hoc facere. Unde4 et Evangelista alibi dicitd : « Quoniam ex principibus multi5 crediderunt in eum ». Sed propter Iudeos non confitebantur ut non extra synagogam fierent6*.C
d Io. 12, 42.
3 Chrysostomus
Li449
] + In Ioannem
Ed1953,
Origenes
La88
4 Unde] + sequitur
La88* (cancel.)
5 ex principibus – multi]
inv. Li449
6 fierent] + expulsi
Ed1953
marg.|
{CIO3d1.4}
AUGUSTINUS.
7 − Nicodemus etiam8 ex illo numero erat qui credunt9, sed nondum
10
renati sunt, unde hoc ad rem pertinet quod in nocte venit. Renati autem ex aqua et Spiritu sancto, audiunt ab Apostoloe : « Fuistis aliquando tenebre, nunc autem lux in Domino ».D
f
e Eph. 5, 8.
f
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 11, § 4.1-6, CCSL 36, p. 111-112 : «Cum ergo ex
eo
numero Nicodemus
esset, uenit ad Dominum; sed nocte uenit; et hoc forte ad rem pertinet. Ad Dominum uenit, et nocte uenit; ad lucem uenit, et in tenebris uenit. Renati autem ex aqua et Spiritu, quid audiunt ab apostolo? Fuistis aliquando tenebrae, nunc autem lux in Domino, sicut filii lucis ambulate». [FG2018]
7 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
8 etiam] et
Li449
9 credunt] crediderunt
Ed1470 Ed1953
10 nondum] non sunt
Li449
marg.|
{
CIO3d1.5}
HAIMO. − [b]
Vel pulchre in nocte venisse dicitur quia tenebris ignorantie obnubilatus, ad tantam lucem nondum pervenerat ut perfecte Deum verum crederet. [a] Nox enim in sacro eloquio pro ignorantia ponitur.
[c] Unde subditur :
[c] Unde subditur :
Et dixit ei : Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister.
marg.|
Quod autem hebraice rabbi, latine dicitur magister. Magistrum ergo appellat et Deum tacet quia credebat eum a Deo missum, sed tamen, ut dictum est, Deum non agnoscebat.E
g
g
¶Fons :
Haimo [Autissiodorensis],
Homiliarium Liberianum, n° 25 in Io. 3, 1-15, inc. « Sacratissima evangelii... » (Pascha anotina), BAV, S.Maria.Magg.104, f. 344-349 ; ed. Fr. Liverani, Firenze, 1863, p.
345
[= Barré L46] : «[a] Nam et ipse status temporis valde illius menti congruere videtur. Dicitur enim nocte venisse. Unde et dicitur
hic venit ad Jesum nocte.
Nox
quippe
in sacro eloquio pro ignorantia ponitur
ut est illud fuistis aliquando tenebrae nunc autem lux in Domino. Sicut enim ignorantia aliquando multis obesse solet sic unius interrogatio multis prodesse solet quod in hujus lectionis textu facillime comprobamus si Nichodemi interrogationem et Domini responsionem sollicite attendamus. Utiliter enim unus ignorat quando ad unius interrogationem non unus sed multi quod utile est discunt. [b]
Et pulchre in nocte venisse dicitur quia tenebris ignorantiae obnubilatus ad tantam lucem nondum pervenerat ut perfecte verum Deum crederet
.
Ergo non erat talis ut audiret illud Isaiae surge illuminare Hierusalem quia venit lumen tuum et gloria Domini super te orta est Sed potius audire poterat illud apostoli Pauli surge qui dormis et illuminabit te Christus Vel certe in nocte venisse dicitur quia inde venire trepidaverat Jam enim conspiraverant judaei ut eum interficerent Et ideo quia in die venire non audebat in nocte venit Nondum itaque erat illa charitate perfusus quae foras mittit timorem sed potius de illis erat de quibus dicitur dilexerunt gloriam hominum magisquam Dei. [c] Nec solum nocte veniendo sed etiam ipsius verbis non se recte credere demonstrat cum dicit Rabbi. Rabbi itaque et magister unum idemque est.
Quod
enim
hebraice Rabbi latine dicitur magister.
Unde Dominus discipulis ait vos autem nolite vocari. Rabbi unus est enim magister vester qui in coelis est. Et iterum nec vocemini magistri quia magister unus est Christus. Nam si eum verum Deum credidisset magis Dominum quam magistrum appellasset. Magistrum
autem
appellat et Deum tacet credebat eum a Deo missum sed tamen ut dictum est Deum non agnoscebat
.
Sed neque multum errat qui magistrum appellat ipse enim verus est magister a quo procedit omnis sapientia et cum quo fuit semper et est ante aevum».
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 579A-B [Barré H2.17] : «A Deo igitur illum missum ad coeleste magisterium docendum [579B] ex visione miraculorum intelligebat, necdum tamen ipsum verum Deum credebat. Et ideo ait: Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister. Rabbi autem et magister, unum idemque est. Sed Hebraice rabbi , Latine magister dicitur. Si enim perfecte eum verum Deum esse credidisset, magis Dominum quam magistrum appellasset. Sed dum magistrum appellavit, et Dominum tacuit, non se perfecte credere manifestavit: quoniam necdum erat perfusus illo, qui foras mittit timorem, sed potius de illis erat quibus dicitur: «Quaesierunt gloriam hominum magis quam Dei (Io. 12)». Unde non incongrue figuram catechumenorum tenet, illorum scilicet qui in fide imbuuntur, baptismum percepturi». [MM2022]
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 579A-B [Barré H2.17] : «A Deo igitur illum missum ad coeleste magisterium docendum [579B] ex visione miraculorum intelligebat, necdum tamen ipsum verum Deum credebat. Et ideo ait: Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister. Rabbi autem et magister, unum idemque est. Sed Hebraice rabbi , Latine magister dicitur. Si enim perfecte eum verum Deum esse credidisset, magis Dominum quam magistrum appellasset. Sed dum magistrum appellavit, et Dominum tacuit, non se perfecte credere manifestavit: quoniam necdum erat perfusus illo, qui foras mittit timorem, sed potius de illis erat quibus dicitur: «Quaesierunt gloriam hominum magis quam Dei (Io. 12)». Unde non incongrue figuram catechumenorum tenet, illorum scilicet qui in fide imbuuntur, baptismum percepturi». [MM2022]
marg.|
{CIO3d1.6}
AUGUSTINUS.
11 − Unde autem
[b] iste crediderat, patet per id quod subdit :
11 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
Nemo enim potest hec signa facere que tu facis, nisi fuerit Deus cum eo.
marg.|
Sic ergo Nicodemus de illis multis erat qui crediderant in nomine eius, [a] videntes signa que faciebat.F
h
h
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 11, § 3.7-18, CCSL 36, p. 111 : «Ergo iste Nicodemus ex his erat qui crediderant in nomine eius, uidentes signa et prodigia quae faciebat. Superius enim hoc dixit : Cum autem esset Ierosolymis in Pascha in die festo, multi crediderunt in nomine eius. Quare crediderunt? Sequitur et dicit : [a]
uidentes signa eius quae faciebat. Et de Nicodemo quid dicit? Erat princeps Iudaeorum, nomine Nicodemus; hic uenit ad eum nocte, et ait illi : Rabbi, scimus quia a Deo uenisti magister. [b] Et iste ergo crediderat in nomine eius. Et ipse unde crediderat? Sequitur : Nemo enim potest haec signa facere quae tu facis, nisi fuerit Deus cum eo. Si ergo Nicodemus de illis multis erat qui crediderant in nomine eius, iam in isto Nicodemo adtendamus quare Iesus non se credebat eis». [FG2018]
marg.|
{CIO3d1.7}
CHRYSOSTOMUS.
12* {hom.23} . − Sed tamen neque a signis aliquid magnum existimabat13 de eo; sed adhuc humanam habens de eo mentem, ut de propheta loquitur, ad operationem eum missum dicens, et alieno auxilio indigentem hec agere que agebat; cum tamen Pater perfectum eum genuerit, et sufficientem sibi ipsi, et nihil habentem imperfectum. Quia vero Christi studium erat interim non ita14 dignitatem suam revelare, sicut persuadere quod nihil ex adverso agebat patri. Propterea in verbis multoties15 humiliter loquens videtur, in rebus autem cum potestate omnia operatur. ideoque et Nicodemo nunc manifeste quidem nihil excelsum loquitur de se ipso; occulte autem ab humili eum opinione reducit, docens quod sufficiens sibi16 ipse est in miraculorum operatione.G
Unde subditur :
Unde subditur :
12 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
13 Existimabat] estimabat
La88
14 Interim non ita] non ita interim
La88
15 multoties] multociens
La88
16 Sibi] est
La88
Numérotation du verset
Io. 3,3
Respondit Iesus, et dixit ei : Amen, amen dico tibi : Nisi quis renatus fuerit denuo, non potest videre regnum Dei.
marg.|
{CIO3d1.8}
AUGUSTINUS.
17 − [1]
Isti sunt ergo quibus se credit Iesus qui18 nati fuerint denuo, qui non in nocte veniunt ad Iesum, sicut Nicodemus. Tales enim iam etiam profitentur. [2]Dicit ergo :
Nisi quis natus
19*
fuerit
20 etc., quasi dicat : quia nondum es natus
denuo
, id est ex Deo spirituali generatione, notitia quam habes de me spiritualis non est sed animalis et humana. Ego autem dico tibi, quod sive tu, sive alius quicumque,
nisi
ex Deo
denuo natus fuerit
, non poterit apprehendere gloriam que circa me est sed extra regnum erit. Nam generatio que per baptismum fit, illuminationem anime tribuit.H
i
i
¶Fons : [1]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 11, § 3.21, § 4.9-11, CCSL 36, p. 111-112 : «[§ 3]
Ipsis
ergo se credit iesus, qui nati fuerint denuo. [...]. [§ 4] : «Qui ergo renati sunt, noctis fuerunt, et diei sunt; tenebrae fuerunt, et lumen sunt. Iam credit se illis Iesus, et non nocte ueniunt ad Iesum sicut Nicodemus, non in tenebris quaerunt diem. Tales enim iam etiam profitentur; accessit ad illos Iesus, fecit in illis salutem, quia ipse dixit : Nisi quis manducauerit carnem meam et biberit sanguinem meum, non habebit in se uitam».
[2] <revera> Theophylactus, Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 1, PG 123, 1204A-B <cuius fons> Chrysostomus , Homeliae in Io. (hom. 24), PG 59, 145 [140]. [FG2018] [MM2018]
[2] <revera> Theophylactus, Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 1, PG 123, 1204A-B <cuius fons> Chrysostomus , Homeliae in Io. (hom. 24), PG 59, 145 [140]. [FG2018] [MM2018]
17 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
18 qui
Li449
Ed1953] cum
La88
19 natus
La88 Li449
] renatus
Ed1953
20 fuerit] + denuo, non potest videre regnum dei
Ed1953
marg.|
{CIO3d1.9}
CHRYSOSTOMUS. {hom.23} − Vel littera talis est :
amen, amen dico tibi
:
nisi quis renatus fuerit
, etc., hoc est si tu non natus fueris desuper, et dogmatum susceperis certitudinem alicubi, extra erras, et longe es a regno celorum; seipsum hic ostendens, et indicans quoniam non est hoc tantum quod videtur. Sed aliis oculis opus est ad videndum eum. Hoc autem quod dicit desuper, hi quidem, id est de celo, exponunt; alii vero, a principio. Igitur Iudei quidem si hoc audissent, deridentes utique discessissent; hic vero et in hoc amorem discipuli ostendit quod a Christo ulterius interrogat.I
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 2
distinctio 2
prol.|
[Io. 3, 1-15 legitur In festo Trinitatis; cf. Ordinarium OP 693]
marg.|
{CIO3d2.1}
CHRYSOSTOMUS.
21* {hom.23} − Veniens Nicodemus ad Iesum ut ad hominem, audiens maiora quam ab homine, erigitur ad altitudinem eorum22 que dicuntur, non quidem excidens a fide; sed infert hanc impossibilitatem, ut in apertiorem provocet doctrinam. Duo autem erant que admirabatur : scilicet nativitas talis et regnum : neque enim audita erant apud Iudeos. sed interim circa prius instat, et23 quod maxime eius mentem concutiebat.
Unde dicitur :
Unde dicitur :
21 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
22 Eorum + marg.
La88
23 Et]
om. La88
Numérotation du verset
Io. 3,4
Dicit ad eum Nicodemus : Quomodo potest homo nasci, cum sit senex? Numquid potest in ventrem matris sue iterato introire et renasci?J
marg.|
{CIO3d2.2}
BEDA. − Sic verba ista sonare videntur, quasi puer queat iterato in ventrem matris24 introire et renasci. Sed sciendum, quod ipse senex erat. Ideoque de25 se protulit exemplum; ac si diceret : ego sum senex et meam quero salutem, quomodo possum in ventrem26 matris introire et renasci?K
24 Matris]
om.
pr. m., compl. marg.
La88
25 De] ad
La88
26 Ventrem] ventre
La88
marg.|
{CIO3d2.3}
CHRYSOSTOMUS. {hom.23} . − Rabbi eum vocas, et a Deo venisse dicis; et non suscipis que dicuntur, sed loqueris ad magistrum dictionem que multam perturbationem inducit. Hoc enim, scilicet quomodo querere, eorum est qui non valide credunt, et multi sic querentes, a fide deciderunt. Hi quidem dicentes : quomodo Deus est incarnatus? Alii : quomodo mansit impassibilis? Propterea et hic propter anxietatem modum exquirit. Sed cum aliquis cogitationibus propriis spiritualia evertit27, derisibilia loquitur.L
27 Spiritualia evertit] evertit spiritualia
La88
marg.|
{CIO3d2.4}
AUGUSTINUS.
28 − Spiritus enim loquitur et ille carnem sapit. Non noverat iste nisi unam nativitatem, scilicet ex Adam et Eva, et ex Deo et Ecclesia nondum noverat. Sic tamen tu intellige nativitatem Spiritus, quomodo intellexit Nicodemus nativitatem carnis ? Quomodo enim uterus non potest repeti, sic nec baptismus.M
j
j
¶Fons : [a]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 11, § 5.8-9, § 6.7-27, CCSL 36, p. 113-114 : «[§ 5]
Spiritus ei loquitur, et ille carnem sapit. Carnem suam sapit, quia carnem Christi nondum sapit [...]. [§ 6] : «Non nouerat iste nisi unam natiuitatem ex adam et eua; ex deo et ecclesia nondum nouerat; non nouerat nisi eos parentes qui generant ad mortem, nondum nouerat eos parentes qui generant ad uitam; non nouerat nisi eos parentes qui generant successuros, nondum nouerat eos qui semper uiuentes generant permansuros! cum ergo sint duae natiuitates, ille unam intellegebat. una est de terra, alia de caelo; una est de carne, alia de spiritu; una est de mortalitate, alia de aeternitate; una est de masculo et femina, alia de deo et ecclesia. sed ipsae duae singulae sunt; nec illa potest repeti, nec illa. recte intellexit nicodemus natiuitatem carnis; sic et tu intellege natiuitatem spiritus, quomodo intellexit nicodemus natiuitatem carnis. quid nicodemus intellexit? numquid potest homo denuo in uentrem matris suae intrare, et nasci? sic, quicumque tibi dixerit ut spiritaliter iterum nascaris, responde quod dixit nicodemus : numquid potest homo iterum in uentrem matris suae intrare, et nasci? iam natus sum de adam, non me potest iterum generare adam; iam natus sum de christo, non me potest iterum generare christus. quomodo uterus non potest repeti, sic nec baptismus». [FG2018]*
28 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d2.5}
CHRYSOSTOMUS.
29* {hom.24} . − Nicodemo autem decidenti ad eam que hic est nativitatem, Christus manifestius revelat spiritualis nativitatis modum.
Unde sequitur :
Unde sequitur :
29 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,5
Respondit Iesus : Amen, amen dico tibi. Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei.N
marg.|
{CIO3d2.6}
AUGUSTINUS.
30* − [a]
Ac si dicat : tu carnalem generationem intelligis sed
ex aqua et spiritu
oportet quod31 nascatur homo propter regnum Dei. Si propter hereditatem Patris hominis temporalis32* nascitur aliquis ex visceribus matris carnalis et propter hereditatem Patris Dei sempiternam nascatur ex visceribus Ecclesie. [b] Cum autem ex duobus homo consistat, ex corpore videlicet et anima, duplicem habet et huiusmodi generationis modum33*. Aqua namque34* que visibilis est ad emundationem corporis intelligitur, spiritus vero invisibiliter concurrens35 ad emundationem invisibilis anime innuitur.O
k
l
k
¶Fons : [a]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 5.3-9, CCSL 36, p. 123 : «Tu, inquit, carnalem generationem intellegis, cum dicis : numquid potest homo redire in uiscera matris suae? ex aqua et spiritu oportet
ut
nascatur propter regnum dei. si propter hereditatem patris hominis
temporalem
nascitur, nascatur ex uisceribus matris carnalis; si
propter hereditatem patris dei sempiternam, nascatur ex uisceribus ecclesiae».
30 Augustinus
Arag7 La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
31 quod
Li449
Ed1953] ut
Arag7
32 temporalis
La88 Li449 Arag7
] temporalem
Ed1953
33 generationis modum
Arag7 La88 Li449
]
inv. Ed1953
34 namque La88 Li449 Arag7] enim Ed1953
35 concurrens
Li449 Ed1953
] currens
Arag7
marg.|
{CIO3d2.7}
CHRYSOSTOMUS. {hom.24-25} . − Si vero quis interrogat : Qualiter ab aqua homo nascitur? Interrogo et ego : Qualiter natus est Adam a terra? Sicut enim in principio subiciebatur elementum terra, totum vero opus plasmantis36 erat; ita et37 nunc subicitur elementum aqua, totum vero est spiritus gratie. Tunc paradisum dedit in conversationem; nunc autem celum nobis aperuit. Sed que est necessitas aque his qui Spiritum sanctum suscipiunt? Divina enim in ea perficiuntur symbola, sepultura et mortificatio, resurrectio et vita. Sicut38 enim in quodam sepulcro, in aqua submergentibus nobis 39* capita, vetus homo sepelitur, et submersus deorsum occultatur, deinde novus rursus ascendit. Hoc etiam40 fit, ut discas41 quoniam virtus Patris et Filii et Spiritus Sancti omnia complet, et quod42 Christus tres dies ad resurgendum exspectavit. Quod igitur est matrix fetui, hoc est fideli aqua. In aqua enim plasmatur, et figuratur; sed quod in matrice plasmatur, tempore indiget. Quod vero in aqua, non ita, sed in uno momento omnia fiunt. Talis enim est natura corporum ut tempore assumant43 perfectionem. In spiritualibus vero non est ita; quoniam perfecta a principio constituuntur que fiunt. Ex quo igitur ascendit a Iordane Dominus, non adhuc reptilia animarum viventium, sed animas spirituales et rationabiles aqua reddit.P
36 Plasmantis] plasmatis
La88
37 ita et]
inv. Li449
38 Sicut] si
La88
39 submergentibus nobis
La88 Li449
]
inv. Ed1953
40 etiam] et
Li449
41 Discas] dicas
La88
42 et quod]
inv. Li449
43 assumant] assumat
Li449
marg.|
{CIO3d2.8}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
44 − Sed quia non ait
nisi quis renatus fuerit ex aqua et spiritu
, non habebit salutem, vel vitam eternam; sed
non intrabit in regnum Dei
; ad hoc, inquiunt quidam, parvuli baptizandi sunt, ut sint cum Christo in regno Dei, ubi non erunt, si baptizati non fuerint. Quamvis et sine baptismo si parvuli moriantur, salutem vitamque eternam habituri sint, quoniam nullo peccati vinculo astricti sunt. Sed cur nascatur denuo nisi renovandus a vetustate? Aut unde imago Dei non intrat in regnum Dei, nisi impedimento prohibente peccati?Q
m
m
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 30, § 58, CSEL 60, p. 57.10-15, p. 57.25-58.3 : «sed quia non ait, inquiunt : nisi quis renatus fuerit ex aqua et spiritu, non habebit salutem uel uitam aeternam, tantummodo autem dixit : non intrabit in regnum dei, ad hoc paruuli baptizandi sunt, ut sint etiam cum christo in regno dei, ubi non erunt, si baptizati non fuerint, quamuis et sine baptismo si paruuli moriantur salutem uitam que aeternam habituri sint, quoniam nullo peccati uinculo obstricti sunt. [...]
Cur enim nascatur denuo nisi renouandus? unde renouandus nisi a uetustate? qua uetustate, nisi in qua uetus homo noster simul confixus est cum illo, ut euacuetur corpus peccati? aut unde imago dei non intrat in regnum dei nisi impedimento prohibente peccati?» [MM2019]
44 De baptismo parvulorum
Li449 Ed1953
]
om. La88
marg.|
{
CIO3d2.9}
HAIMO.
45 − Talia autem ac tanta secreta mysteria Nicodemo capere non valenti Dominus ex carnali nativitate similitudinem dedit, dicens :
45 Haimo]
lac. La88
Numérotation du verset
Io. 3,6
Quod natum est ex carne, caro est et quod natum est ex spiritu, spiritus est.
marg.|
Sicut enim caro carnem procreat, ita quoque Spiritus spiritum parit.R
n
n
¶Fons :
Haimo [Autissiodorensis],
Homiliarium Liberianum, n° 25 in Io. 3, 1-15, inc. « Sacratissima evangelii... » (Pascha anotina), BAV, S.Maria.Magg.104, f. 344-349 ; ed. Fr. Liverani, Firenze, 1863, p.
347
[= Barré L46] : «
Talia autem ac tanta secreta mysteria Nichodemo capere non
valente
Dominus ex carnali nativitate similitudinem dedit dicens
:
Quod natum est ex carne caro est et quod natum est ex spiritu spiritus est
.
Sicut enim
corruptio corruptionem generat et c
aro carnem procreat ita quoque et spiritus spiritum parit
».
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 581A-B [Barré H2.17]. [MM2022]
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 581A-B [Barré H2.17]. [MM2022]
marg.|
{CIO3d2.10}
CHRYSOSTOMUS.
46* {hom.25} . − Nihil igitur sensibilium inquiras, neque estimes quod carnem generet Spiritus : Domini enim caro genita est non quidem a Spiritu solum sed etiam a carne. Quod autem natum est ex spiritu, spirituale est. nativitatem enim hic non eam que secundum substantiam, dicit, sed eam que secundum honorem et gratiam. si igitur et Filius Dei ita natus est, quid plus habebit omnibus qui ita nati sunt? Invenietur autem et spiritu minor, cum eius nativitas gratia spiritus sit. et quomodo hec a iudaicis distant dogmatibus? Vide autem et Spiritus Sancti dignitatem : Dei enim opus videtur facere. Supra enim dixito : « quoniam ex Deo nati sunt ». Hic autem quoniam Spiritus eos generat. Dicens autem Christus, quoniam qui natus est ex spiritu, spiritus est, quia turbatum rursus vidit, ad sensibile exemplum ducit sermonem, dicens :
o Io. 1, 13.
46 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,7
Non mireris quia dixi tibi : Oportet vos nasci denuo.
marg.|
D
icendo enim ne mireris, ostendit animi eius turbationem. Ponit autem exemplum quod neque communionem aliquam ad corporum grossitiem habet, neque ad incorporeorum perveniens naturam, quod est venti delatio, dicens :
Numérotation du verset
Io. 3,8
Spiritus ubi vult spirat, et vocem eius audis sed nescis unde veniat aut quo vadat. sic est omnis qui natus est ex spiritu.
marg.|
Quod dicit, tale est. Si ventum nullus detinet, sed quo vult fertur, multo magis spiritus actionem, nature leges detinere non poterunt, non terminus corporalis nativitatis, neque aliud quid talium. Quoniam autem de vento hic dictum est, manifestat illud quod dicit
vocem eius audis
, id est sonitum percussionis; non enim loquens infideli et nescienti spiritus actionem hoc diceret. Dicit autem
ubi vult spirat
, non quasi electionem quamdam vento habente, sed eam que a natura est motionem47, que non prohibetur, et cum potestate fit.
et nescis unde veniat, aut quo vadat
; id est si huius spiritus, cuius sensum suscipis auditu et tactu, interpretari nescis viam, qualiter divini spiritus operationem scrutaris?S
Unde subdit :
Unde subdit :
47 Motionem] mutationem
La88
Sic est omnis qui natus est ex spiritu.
marg.|
{CIO3d2.11}
AUGUSTINUS.
48 − Sed quis nostrum non videat verbi gratia austrum euntem a meridie ad aquilonem, aut alium ventum venientem ab oriente et occidente? Quomodo ergo nescimus unde veniat aut quo eat?T
p
p
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 7.16-19, CCSL 36, p. 124 : «Deinde, fratres, quis nostrum non uideat, uerbi gratia, austrum euntem
de
meridie ad aquilonem, aut alium uentum uenientem ab oriente
ad occidentem? quomodo ergo nescimus unde ueniat et quo eat? Quid ergo dixit terrenum, quod non credebant homines? an illud quod de templo resuscitando dixerat?». [FG2018]
48 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d2.12}
BEDA. − Spiritus igitur sanctus est qui
ubi vult spirat
, quia ipse in potestate habet cuius cor gratia sue visitationis illustret. Et vocem eius audis, cum te presente loquitur is qui Spiritu sancto repletus est.U
marg.|
{CIO3d2.13}
AUGUSTINUS.
49 − [b] Sonat psalmus, sonat evangelium, sonat sermo divinus, vox spiritus est. [a] Hoc igitur dicit, quia verbo et sacramento invisibiliter adest Spiritus Sanctus, ut nascamur.V
q
q
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 5.14-22, CCSL 36, p. 123 : «[a] Spiritaliter ergo nascimur, et in spiritu nascimur uerbo et sacramento. Adest Spiritus, ut nascamur; Spiritus inuisibiliter adest unde nasceris, quia et tu inuisibiliter nasceris. Sequitur enim, et dicit : Non mireris quia dixi tibi, oportet uos nasci denuo; Spiritus ubi uult spirat, et uocem eius audis, sed nescis unde ueniat, aut quo uadat. Nemo uidet Spiritum, et quomodo audimus uocem Spiritus? [b]
Sonat psalmus, uox est Spiritus; sonat evangelium, uox est Spiritus; sonat sermo diuinus, uox est Spiritus». [FG2018]
49 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d2.14}
ALCUINUS. − Ergo nescis unde veniat aut quo vadat quia etsi te presente spiritus ad horam quempiam repleverit, non potest videri quomodo in eum intraverit vel quomodo redierit quia natura est invisibilis.W
r
r
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 8), CCCM 267, p. 53.57 sqq. : «Vox spiritus est, et NESCIS
VNDE VENIAT
et
QVO VADAT, quia
etsi
te praesente spiritus ad horam quempiam
repleuerit,
non potest uideri quomodo
in
eum intrauerit uel quomodo redierit,
qui
natura est inuisibilis».
<cuius fons> Alcuinus , In Io., PL 100, 779.59 sqq. : «Et vocem ejus audis, cum te praesente loquitur is qui Spiritu sancto repletus est; sed non scis, unde veniat, et quo vadat, quia etiamsi te praesente quempiam Spiritus ad horam impleverit, non potest videri, quomodo eum intraverit, vel quomodo redierit: quia natura est invisibilis».
<ex quo> Beda Venerabilis , Homeliarum evangelii libri, lib. 2, hom. 18, CCSL 122, lin. 85 sqq. : «Spiritus ubi uult spirat quia ipse habet in potestate cuius cor gratia suae uisitationis inlustret, et uocem eius audis cum te praesente loquitur is qui spiritu sancto repletur sed non scis unde ueniat et quo uadat quia etiamsi te praesente quempiam spiritus ad horam impleuerit non potest uidere quomodo eum intrauerit uel quomodo redierit qui natura est inuisibilis». [MM2022]
<cuius fons> Alcuinus , In Io., PL 100, 779.59 sqq. : «Et vocem ejus audis, cum te praesente loquitur is qui Spiritu sancto repletus est; sed non scis, unde veniat, et quo vadat, quia etiamsi te praesente quempiam Spiritus ad horam impleverit, non potest videri, quomodo eum intraverit, vel quomodo redierit: quia natura est invisibilis».
<ex quo> Beda Venerabilis , Homeliarum evangelii libri, lib. 2, hom. 18, CCSL 122, lin. 85 sqq. : «Spiritus ubi uult spirat quia ipse habet in potestate cuius cor gratia suae uisitationis inlustret, et uocem eius audis cum te praesente loquitur is qui spiritu sancto repletur sed non scis unde ueniat et quo uadat quia etiamsi te praesente quempiam spiritus ad horam impleuerit non potest uidere quomodo eum intrauerit uel quomodo redierit qui natura est inuisibilis». [MM2022]
marg.|
{
CIO3d2.15}
HAIMO. − Sive nescis unde veniat quia quomodo credentes ad fidem introducat ignoras. Vel quo vadat, quia quomodo fideles ad speciem50* perducat nescis. Et
sic est omnis qui natus est ex spiritu
ac si dicat : Sicut Spiritus Sanctus51* invisibilis est, ita et quisquis ex spiritu nascitur, invisibiliter nascitur.X
s
s
¶Fons :
Haimo [Autissiodorensis],
Homiliarium Liberianum, n° 25 in Io. 3, 1-15, inc. « Sacratissima evangelii... » (Pascha anotina), BAV, S.Maria.Magg.104, f. 344-349 ; ed. Fr. Liverani, Firenze, 1863, p.
348
[= Barré L46] : «Quare ergo mirandum non sit manifestavit subjungens : Spiritus ubi vult spirat. Spiritum enim in hoc loco Spiritum sanctum appellat. Spiritus ubi vult spirat quia cujus cor vult illustrat. Et vocem ejus audis cum is quem repleverit te audiente Christum confessus fuerit. Sed non scis unde veniat aut quo vadat quia nec initium nec finem illius scire poteris sive
certe
nescis
unde veniat
quia quomodo credentes ad fidem introducat ignoras
. V
el quo vadat quia quomodo fideles ad speciem perducat nescis
.
Aliter vero per Spiritum sanctum sacra scriptura potest intelligi a Deo divinitus inspirata. Quae ubi vult spirat quia sacram scripturam nullus intelligere valet nisi Dominus ei tribuerit. Et vocem ejus audis id est praedicationem doctorum Et nescis unde veniat quia nemo tam sapiens reperitur ut initium sanctae scripturae vel finem possit reperire. Quantoque plus ea intellexerit tanto amplius sitit et quanto magis in discendo laboraverit eo magis potest invenire ubi sensum suum experiat.
Sic est omnis qui natus est ex Spiritu
ac si
diceret Dominus sicut
enim Spiritus sanctus invisibilis est ita et quisquis ex Spiritu nascitur invisibiliter nascitur.
Et sicut Spiritus ubi vult spirat ita omnis qui ex Spiritu renascitur spiritualis efficitur nescitque qualiter per Spiritum sanctum interius renascatur».
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 581D [Barré H2.17]. [MM2022]
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 581D [Barré H2.17]. [MM2022]
50 speciem] spem
Ed1470 Ed1953
51 Sicut Spiritus sanctus] Spiritus sanctus spiritus
Ed1953
marg.|
{CIO3d2.16}
AUGUSTINUS.
52 − Vel aliter. Et si tu nascaris de spiritu, hoc eris, ut ille qui non est natus adhuc de spiritu, nesciat unde venias aut quo eas. Hoc enim secutus ait :
Sic est omnis qui natus est ex spiritu
.Y
t
t
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 5.24-27, CCSL 36, p. 123 : «Sed
si nascaris et tu de Spiritu, hoc eris, ut ille qui non est adhuc natus de Spiritu,
non sciat de te unde uenias, et
quo eas. Hoc enim secutus ait : Sic est et omnis qui natus est ex Spiritu». [FG2018]
52 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d2.17}
THEOPHYLACTUS. − Confundatur ergo Macedonius impugnator Spiritus, qui servum Spiritum sanctum asseruit. Spiritus enim sanctus propria potestate et
ubi vult
, et qualiter vult operatur.Z
u
u
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 5), PG 123), PG 123, 1205D2-7 : summatim. [CGC2014]
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 3
distinctio 3
prol.|
[Io. 3, 1-15 legitur in festo Trinitatis; cf. Ordinarium OP 693]
marg.|
{
CIO3d3.1}
HAIMO. − Mysteria divine maiestatis Nicodemus capere non valet que a Domino audiebat. Et ideo rationem querens, factum non abnegans, non voto reprehendentis, sed affectu discentis Dominum interrogat.AA
v
v
¶Fons :
Haimo [Autissiodorensis],
Homiliarium Liberianum, n° 25 in Io. 3, 1-15, inc. « Sacratissima evangelii... » (Pascha anotina), BAV, S.Maria.Magg.104, f. 344-349 ; ed. Fr. Liverani, Firenze, 1863, p.
348
[= Barré L46] : «
Mysteria
autem
divinae majestatis Nichodemus capere non
valens
quae a Domino audiebat
respondens ait : Quomodo possunt haec fieri. Rationem quaerit factum non abnegat. Quaeritur quomodo fiat, non abnegat quod non fiat. Quia vero
non voto reprehendentis sed affectu discentis Dominum interrogat
,
mox ei a Domino dicitur :
Tu es magister in Israel et haec ignoras.
Non enim Dominus improperando ista Nichodemo retulit quare ipse magisterium in Israel suscepisset quia haec ignorabat sed qui erat nescius, sciolus redderetur. Et non solum Nichodemum verum etiam et sanctos apostolos, scribas et pharisaeos saepissime interrogavit, non ut eos reprehenderet sed ut instrueret».
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 582A-B [Barré H2.17] : «Et sicut spiritus Dei invisibiliter operatur, sic spiritus hominis invisibiliter renascitur. Et quia hoc sacramentum invisibile quisquis non intelligit, non contumaciter, sed humiliter inquirere debet, sicut Nicodemus adhuc interrogat, dicens: «Quomodo possunt haec fieri?» Cui a Domino respondetur: «Tu es magister in Israel, et haec ignoras?» Quod non insultando Dominus dicit, quasi qui magister vocaretur, et tamen tanti mysterii [582B] ignarus esset, sed illum ad humilitatis viam provocat, sine qua janua regni coelestis non aperitur ». [MM2022]
<Diff.> Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 582A-B [Barré H2.17] : «Et sicut spiritus Dei invisibiliter operatur, sic spiritus hominis invisibiliter renascitur. Et quia hoc sacramentum invisibile quisquis non intelligit, non contumaciter, sed humiliter inquirere debet, sicut Nicodemus adhuc interrogat, dicens: «Quomodo possunt haec fieri?» Cui a Domino respondetur: «Tu es magister in Israel, et haec ignoras?» Quod non insultando Dominus dicit, quasi qui magister vocaretur, et tamen tanti mysterii [582B] ignarus esset, sed illum ad humilitatis viam provocat, sine qua janua regni coelestis non aperitur ». [MM2022]
prol.|
Unde dicitur :
Numérotation du verset
Io. 3,9
Respondit Nicodemus et dixit ei : Quomodo possunt hec fieri?
marg.|
{CIO3d3.2}
CHRYSOSTOMUS.
53* − Quia igitur adhuc in iudaica vilitate manet, et exemplo ita manifesto dicto ei, adhuc interrogat, de reliquo asperius ad eum Christus loquitur.AB
53 Chrysostomus] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
Unde sequitur :
Numérotation du verset
Io. 3,10
Respondit Iesus54* et dixit ei : Tu es magister in Israel, et hec ignoras?
54 Iesus]
om. Ed1953
marg.|
{CIO3d3.3}
AUGUSTINUS.
55 − Quid putamus Dominum huic magistro Iudeorum quasi insultare voluisse? Volebat quidem illum nasci de spiritu. Nemo autem ex spiritu nascitur nisi humilis fuerit, quia ipsa humilitas facit nos nasci de spiritu. Ille autem magisterio inflatus erat, et alicuius momenti sibi esse videbatur, quia doctor erat Iudeorum. Deponit ergo Dominus eius superbiam56*, ut possit nasci de spiritu.AC
w
w
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 5.14-22, CCSL 36, p. 123 : «O fratres, quid, putamus dominum huic magistro iudaeorum quasi insultare uoluisse? nouerat dominus quid agebat, uolebat illum nasci
ex
spiritu. nemo ex spiritu nascitur, nisi humilis fuerit, quia ipsa humilitas facit nos nasci de spiritu; quia prope est dominus obtritis corde. ille magisterio inflatus erat, et alicuius momenti sibi esse uidebatur, quia doctor erat iudaeorum; deponit
ei
superbiam, ut possit nasci de spiritu; insultat tamquam indocto; non quia superior uult uideri dominus». [FG2018]
55 Augustinus] + In Ioannem
Ed1953
56 eius superbiam]
inv. Ed1953
marg.|
{CIO3d3.4}
CHRYSOSTOMUS. {hom.25
} − Nequaquam tamen nequitiam accusat viri, sed insipientiam et ruditatem solum. Sed dicet aliquis : Quid commune habet hec nativitas, de qua scilicet Christus locutus est, ad iudaica dogmata? Habet quidem commune : nam qui primus homo factus est, et que de57 costa facta est mulier, et que steriles genuerunt, et que per aquam miracula perfecta sunt : dico autem, quod Eliseus de aqua ferrum eduxit, et quod Iudei mare rubrum transierunt, et quod Naaman Syrus in Iordane purgatus est. Hec omnia nativitatem spiritualem et purgamentum in ea futurum figuraliter personabant; et ea que a prophetis sunt dicta, occulte ostendunt hunc nativitatis modum; ut puta illudx : « Renovabitur ut aquile iuventus tua »; ety : « Beati quorum remisse sunt iniquitates ». Sed et Isaac figura huius nativitatis erat. Hec igitur rememorans dixit : T
u es magister in Israel, et hec ignoras?
Rursus autem aliunde suum sermonem ei credibilem58 facit, ad imbecillitatem eius59 condescendens, cum subdit :
x Ps. 102, 5.
y Ps. 31, 1.
57 de] a
La88
58 Ei credibilem] credibilem ei
La88
59 Eius] illius
La88
Numérotation du verset
Io. 3,11
Amen, amen dico tibi, quia quod scimus loquimur, et quod vidimus testamur, et testimonium nostrum non accipitis.
marg.|
Apud nos visus aliis sensibus certior est; et si volumus aliquem facere credere, ita dicimus, quoniam oculis nostris vidimus. Propterea Christus humano loquens ad eum60 sermone, non visum sensibilem inducit, sed manifestum est quod61 de certissima cognitione et non62 aliter se habente loquitur. Igitur hoc quidem, id est quod scimus, ait de seipso solo.AD
60 Loquens ad eum] ad eum loquens
La88
61 Quod] deus + eras.
La88
62 Non + marg.
La88
marg.|
{
CIO3d3.5}
HAIMO. − Queritur autem quare pluraliter dicat : Q
uod scimus loquimur
. Ad quod dicendum quia63* unigenitus Dei Filius erat qui hec64* loquebatur, ostendens qualiter Pater est in Filio et Filius in Patre et Spiritus Sanctus ab utroque indivisibilis65 procedat.AE
z
z
¶Fons :
Haimo [Autissiodorensis],
Homiliarium Liberianum, n° 25 in Io. 3, 1-15, inc. « Sacratissima evangelii... » (Pascha anotina), BAV, S.Maria.Magg.104, f. 344-349 ; ed. Fr. Liverani, Firenze, 1863, p.
348
[= Barré L46] : « Amen amen dico tibi quia quod scimus loquimur et quod vidimus testamur et testimonium nostrum non accipitis.
Quaeritur quare pluraliter dicat
: quod scimus loquimur ad quod dicendum
quia unigenitus Dei Filius erat qui haec loquebatur ideoque pluraliter est locutus ut ejus trinitas ostenderetur, ostendens qualiter est Pater in Filio et Filius in Patre qualiter Spiritus sanctus ab utroque
indivisibiliter procedit».
<cuius fons> Cf. Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 582B [Barré H2.17] : «Amen, amen dico tibi, quia quod scimus loquimur, et quod vidimus testamur, et testimonium nostrum non accipitis.» In quibus verbis indivisibilem Trinitatem in substantia humanitatis ostendit, cum unus idemque Dei Filius loquens, non singulariter, sed pluraliter dicit, «quod scimus loquimur» quia quod scit Filius, scit Pater, scit Spiritus sanctus. Et quod loquitur Filius, loquitur Pater, loquitur et Spiritus sanctus. Et quibus una est substantia, non dispar est scientia. Testimonium ejus non acceperunt, quia sicut ipse dixit: «Ego veni in nomine Patris mei, et non suscepistis me».
¶Nota : Cette homélie n’étant conservée que dans l’exemplaire de Sainte-Marie-Majeure d’après Barré, sa citation littérale par la Catena en fait le seul manuscrit conservé susceptible d’avoir été utilisé par Thomas d’Aquin. Les écarts avec le texte édité par Liverani sont probablement des accidents de transcription ou de menus remaniements du glossateur. [MM2022]
<cuius fons> Cf. Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 108 (in octava Pentecostes), PL 118, 582B [Barré H2.17] : «Amen, amen dico tibi, quia quod scimus loquimur, et quod vidimus testamur, et testimonium nostrum non accipitis.» In quibus verbis indivisibilem Trinitatem in substantia humanitatis ostendit, cum unus idemque Dei Filius loquens, non singulariter, sed pluraliter dicit, «quod scimus loquimur» quia quod scit Filius, scit Pater, scit Spiritus sanctus. Et quod loquitur Filius, loquitur Pater, loquitur et Spiritus sanctus. Et quibus una est substantia, non dispar est scientia. Testimonium ejus non acceperunt, quia sicut ipse dixit: «Ego veni in nomine Patris mei, et non suscepistis me».
¶Nota : Cette homélie n’étant conservée que dans l’exemplaire de Sainte-Marie-Majeure d’après Barré, sa citation littérale par la Catena en fait le seul manuscrit conservé susceptible d’avoir été utilisé par Thomas d’Aquin. Les écarts avec le texte édité par Liverani sont probablement des accidents de transcription ou de menus remaniements du glossateur. [MM2022]
63 quia] quod Ed1470 Ed1953
64 hec codd.] hoc Ed1470 Ed1953
65 indivisibilis
Li449 Ed1470 Ed1953
] indivisibil’
codd.
marg.|
{CIO3d3.6}
ALCUINUS. − Vel dicit pluraliter, ac si dicat : Ego et illi66 qui modo
67 Spiritu sunt renati, intelligimus illud quod loquimur. Et
quod vidimus
apud Patrem in abscondito, h
oc testamur
foris in mundo. Et vos, qui carnales estis et superbi,
non accipitis testimonium nostrum.
AF
aa
aa
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 11), CCCM 267, p. 53.78 sqq. : «AMEN AMEN DICO TIBI, QVIA QVOD SCIMVS LOQVIMVR. Tu carnalis, tu inflatus terreno magisterio non intelligis spiritualia, sed nascere ex spiritu et intelliges quia nos spirituales, ego et illi qui
meo
spiritu sunt renati. Intelligimus illud quod loquimur, et quod uidimus apud patrem in abscondito, hoc testamur foris in mundo. Et uos qui carnales estis et superbi non accipitis testimonium nostrum». [MM2022]
AF
¶Codd. : La88
Li449
Ed1953 {SD2013} {MM2022}
66 Illi] ille
La88
67 modo
edd.
] m°
codd.
marg.|
{CIO3d3.7}
THEOPHYLACTUS. − Quod nequaquam de Nicodemo dicit sed de genere Iudeorum qui usque ad finem in perfidia permanserunt.AG
ab
ab
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 11), PG 123, 1208B2-4. [CGC2014]
marg.|
{CIO3d3.8}
CHRYSOSTOMUS.
68* {hom.25 et 26
} − Quod quidem non turbati verbum est, sed mansuetudinem ostendentis. Hinc enim erudit nos, cum ad aliquos locuti fuerimus et non persuaserimus, non tristari neque irasci, sed nostrum sermonem credibilem facere, non solum non irascendo, sed etiam non clamando; materia enim ire clamor est. Iesus autem dogmata excelsa tangere debens, propter audientium infirmitatem se detinet multoties. Et non continue dignis sua magnitudine dogmatibus immoratur, sed magis his que condescensionem habent.AH
68 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,12
Si terrena dixi vobis, et non creditis, quomodo si dixero vobis celestia, credetis?
marg.|
{CIO3d3.9}
AUGUSTINUS.
69 − Hoc est, si non creditis quia templum possum suscitare deiectum a vobis, quomodo credetis quia per Spiritum70* possint71* homines regenerari?AI
ac
ac
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 7.25-27, CCSL 36, p. 125 : «Hoc est, si non creditis quia templum possum
resuscitare
deiectum a uobis, quomodo credetis quia per Spiritum possint homines regenerari?». [FG2018]*
69 Augustinus] + In Ioannem
Ed1953
70 Spiritum] + sanctum
Ed1953
71 possint] possunt
Ed1953
marg.|
{CIO3d3.10}
CHRYSOSTOMUS.
72* {hom.26} . − Vel aliter. Si baptismum terrenum dicat, non mireris, quia in terra perficitur, et comparatione illius nativitatis stupende que est ex substantia Patris, terrena est gratie nativitas. Et bene non dixit : non intelligitis; sed
non creditis
. Nam cum quis aliqua per intellectum suscipere non valet, amentie vel ignorantie imputatur; cum autem hoc non suscipiat aliquis quod solum fide oportet suscipere, non amentie sed infidelitatis est accusatio. Dicebantur autem hec, etsi non credebantur, quia posteri erant ea suscepturi73.AJ
72 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
73 Ea suscepturi]
om. La88
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 4
distinctio 4
prol.|
[Io. 3, 1-15 legitur in festo Trinitatis; cf. Ordinarium OP 693]
marg.|
{CIO3d4.1}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
74* − Notata paululum eius imperitia qui se ceteris de magisterio preferebat, et omnium talium incredulitate reprehensa, respondet quod alii credant, si illi non credunt ad illud quod interrogatus est quomodo possunt ista fieri dicens
75* :
74 De baptismo parvulorum] De peccatorum meritis et remissione
Ed1953
75 dicens La88] Dices Li449 (cacogr.), + et Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,13
Nemo ascendit in celum nisi qui descendit de celo, Filius hominis qui est in celo.
marg.|
Quasi dicat : sic fiet generatio spiritualis, ut sint celestes homines ex terrenis. Quod adipisci non poterunt nisi membra mea efficiantur, ut ipse ascendat qui descendit, non aliud deputans corpus suum, id est Ecclesiam suam, quam seipsum.AK
ad
ad
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 31, § 60, CSEL 60, p. 60.3-15 : «notata itaque paululum eius inperitia, qui se ceteris de magisterio praeferebat, et omnium talium incredulitate reprehensa, quod testimonium non acciperent ueritatis, addidit etiam se illis terrena dixisse nec eos credidisse, quaerens uel ammirans, quomodo essent caelestia credituri. sequitur tamen et respondet, quod alii credant, si illi non credunt, ad illud quod interrogatus est, quomodo
possint
ista fieri : nemo, inquit,
ascendit in caelum, nisi qui de caelo descendit, filius hominis, qui est in caelo. sic, inquit, fiet generatio spiritalis, ut sint caelestes homines ex terrenis, quod adipisci non poterunt, nisi membra mea efficiantur, ut ipse ascendat qui descendit, quia nemo ascendit nisi qui descendit. nisi ergo in unitatem christi omnes mutandi leuandi que concurrant, ut christus, qui descendit, ipse ascendat, non aliud deputans corpus suum, id est ecclesiam suam, quam se ipsum - quia de christo et ecclesia uerius intellegitur : erunt duo in carne una, de qua re ipse dixit : igitur iam non duo, sed una caro -, ascendere omnino non poterunt, quia nemo ascendit in caelum, nisi qui de caelo descendit, filius hominis, qui est in caelo». [MM2019]
marg.|
{CIO3d4.2}
GREGORIUS. Vicesimo septimo Moralium.
76* − Quia enim nos unum cum illo iam facti sumus, unde solus venit in se, solus redit etiam in nobis; et is qui in celo semper est, ad celum quotidie ascendit.AL
ae
ae
¶Fons :
Gregorius Magnus
, Moralia in Iob, lib. 27, § 15, CCSL 143A, lin. 66 sqq : «Nemo ergo ascendit in caelum, nisi qui de caelo descendit, filius hominis qui est in caelo; quia
dum
nos unum cum illo iam facti sumus, unde solus uenit in se, illuc solus redit etiam in nobis; et is qui in caelo semper est, ad caelum cotidie ascendit, quia qui diuinitate super omnia permanet, humanitatis suae compage sese cotidie ad caelos trahit.».
<ex quo> = Cf. Alulfus sancti Martini Tornacensis, Liber gregorialis, pars III (Novum Testamentum : Io.), c. 8, PL 73, 1243.73. [MM2020]
<ex quo> = Cf. Alulfus sancti Martini Tornacensis, Liber gregorialis, pars III (Novum Testamentum : Io.), c. 8, PL 73, 1243.73. [MM2020]
76 .XXVII.]
om. Ed1953
marg.|
{CIO3d4.3}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
77* − Quamvis autem in terra factus sit Filius hominis, divinitatem tamen suam, qua in celo manens, descendit ad terram, non indignam censuit nomine Filii hominis, sicut carnem suam dignatus est nomine Filii Dei. Per unitatem enim persone, qua utraque substantia unus est Christus; et Filius Dei ambulabat in terra, et idem ipse Filius hominis manebat in celo. Fit ergo credibiliorum fides ex incredibilioribus creditis. Si enim divina substantia longe distantior potuit propter nos ita suscipere humanam substantiam, ut una persona fieret; quanto credibilius alii sancti fiunt cum homine Christo unus Christus, ut omnibus per eius78* gratiam ascendentibus, ipse unus ascendat in celum qui de celo descendit?AM
af
af
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 31, § 60, CSEL 60, p. 60.21-61.15 : «quamuis
enim
in terra factus sit filius hominis, diuinitatem tamen suam, qua in caelo manens descendit ad terram, non indignam censuit nomine filii hominis, sicut carnem suam dignatus est nomine filii dei, ne quasi duo christi accipiantur, unus deus et alter homo, sed unus atque idem deus et homo : deus, quia in principio erat uerbum et deus erat uerbum, homo, quia uerbum caro factum est et habitauit in nobis. ac per hoc per distantiam diuinitatis et infirmitatis filius dei manebat in caelo, filius hominis ambulabat in terra; per unitatem
uero
personae, qua utraque substantia unus christus est, et filius dei ambulabat in terra et idem ipse filius hominis manebat in caelo. fit ergo credibiliorum fides ex incredibilioribus creditis. si enim diuina substantia longe distantior atque incomparabili diuersitate sublimior potuit propter nos ita suscipere humanam substantiam, ut una persona fieret ac sic filius hominis, qui erat in terra per carnis infirmitatem, idem ipse esset in caelo per participatam carni diuinitatem, quanto credibilius alii homines sancti et fideles eius fiunt cum homine christo unus christus, ut omnibus per eius hanc gratiam societatem que ascendentibus ipse unus christus ascendat in caelum, qui de caelo descendit». [MM2019]
77 De baptismo parvulorum
La88 Li449
] De peccat. mer. et remiss.
Ed1953
78 eius
La88
] om. Ed1953
marg.|
{CIO3d4.4}
CHRYSOSTOMUS.
79* {hom.26} . − Vel aliter. Quia dixerat Nicodemus scimus quoniam a Deo venisti magister, ne estimetur ita esse magister ut multi prophetarum de terra existentes, subiungit :AN
79 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Et nemo ascendit in celum nisi qui descendit de celo, Filius hominis qui est in celo.
marg.|
{CIO3d4.5}
THEOPHYLACTUS. − Cum vero Filium hominis descendisse de celo audis, non putes quod de celo caro descenderit. Hoc enim hereticorum dogma est qui docebant quod Christus de celo corpus sumpserat et per virginem transierat.AO
ag
ag
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 13), PG 123, 1208B3-8. [CGC2014]
marg.|
{CIO3d4.6}
CHRYSOSTOMUS. {hom.26} . − Filium enim hominis non carnem hic vocavit, sed a minori substantia totum se 80* nominavit : est enim ei consuetudo multoties a divinitate, multoties ab humanitate totum vocare.AP
80 totum se]
inv. Ed1953
marg.|
{CIO3d4.7}
BEDA. − Si enim aliquis homo nudus de monte ad81 convallia descendat et, assumptis vestimentis et armis82* eumdem montem ascendat, recte ipse idem qui prius descendit ascendisse perhibetur.AQ
ah
ah
¶Fons : <revera> Cf.
Haimo Autissiodorensis,
In Io. 1, 13 [RB-7229229], Würzburg, Univ., M.p.th.f.15., f.
61rb
: «Non in sua natura ascendit in celum qui per potentiam divinitatis ubique presens adest sed in assumpta hominis substantia, verbi gratia : Si vides aliquem nudum descendere
de monte ad convallia et assumptis vestimentis et armis rursus ascendere in
montem recte
dici potest
qui descendit ipse
est et qui ascendit». [MM2021]
<Non hab.> LLT; PL; Glossa ordinaria (Gloss-e); Hugues de Saint-Cher (t. 3, 4, 6) Homéliaires carolingiens d’Auxerre (Barré 1962); Homéliaires de Bavière (type B)) (octav. Pentecostes : BAV, Pal. lat. 431, f. 139r -139v)
¶Nota La sentence a circulé sous différentes formes et attributions. Maître Eckard cite le même passage, après en avoir pris connaissance par la Catena, sous une forme plus proche d’Haymon dont le commentaire a circulé en Allemagne (cf. rursus in); cependant l’attribution à Bède et les citations voisines de Théophylacte, Hilaire et Chrysostome signent une dépendance directe à l’égard de la Catena; cf. Magister Echardus , Opus tripartitum : Expositio sancti Evangelii secundum Iohannem, Io. 3, 13, auctoritas 8, § 350, ed. K. Christ, B. Decker, J. Koch, H. Fischer, L. Sturlese, A. Zimmermann (Meister Eckhart - Die deutschen und lateinischen Werke, Die lateinischen Werke, Dritter Band, 1994), p. 297.12 : «Quarto notandum secundum Bedam in exemplo :"si aliquis nudus de monte descenderet solus ad convallia et assumptis vestibus rursus in montem ascenderet", verum utique esset quod ipse solus et nemo alius in montem ascenderet, nisi qui descendisset». Albert le Grand attribue une version différente à Augustin (Super Io. 3, 13, ed. Borgnet, 1899, p. 126a : «Unde Augustinus dat similitudinem istius locutionis :"Sicut si aliquis nudus descenderet de monte, et reascenderet vestitus, diceretur quod nemo descendit de monte, nisi qui ascendit in montem : et e converso, nemo ascendit in montem, nisi qui descendit de monte Filius hominis"». [MM2020]
<Non hab.> LLT; PL; Glossa ordinaria (Gloss-e); Hugues de Saint-Cher (t. 3, 4, 6) Homéliaires carolingiens d’Auxerre (Barré 1962); Homéliaires de Bavière (type B)) (octav. Pentecostes : BAV, Pal. lat. 431, f. 139r -139v)
¶Nota La sentence a circulé sous différentes formes et attributions. Maître Eckard cite le même passage, après en avoir pris connaissance par la Catena, sous une forme plus proche d’Haymon dont le commentaire a circulé en Allemagne (cf. rursus in); cependant l’attribution à Bède et les citations voisines de Théophylacte, Hilaire et Chrysostome signent une dépendance directe à l’égard de la Catena; cf. Magister Echardus , Opus tripartitum : Expositio sancti Evangelii secundum Iohannem, Io. 3, 13, auctoritas 8, § 350, ed. K. Christ, B. Decker, J. Koch, H. Fischer, L. Sturlese, A. Zimmermann (Meister Eckhart - Die deutschen und lateinischen Werke, Die lateinischen Werke, Dritter Band, 1994), p. 297.12 : «Quarto notandum secundum Bedam in exemplo :"si aliquis nudus de monte descenderet solus ad convallia et assumptis vestibus rursus in montem ascenderet", verum utique esset quod ipse solus et nemo alius in montem ascenderet, nisi qui descendisset». Albert le Grand attribue une version différente à Augustin (Super Io. 3, 13, ed. Borgnet, 1899, p. 126a : «Unde Augustinus dat similitudinem istius locutionis :"Sicut si aliquis nudus descenderet de monte, et reascenderet vestitus, diceretur quod nemo descendit de monte, nisi qui ascendit in montem : et e converso, nemo ascendit in montem, nisi qui descendit de monte Filius hominis"». [MM2020]
81 ad] om.
Li449
82 armis] + ad
Ed1953
marg.|
{CIO3d4.8}
HILARIUS. Decimo de Trinitate.
83* − Vel quod84* de celo descendit, concepte de Spiritu85 originis86 causa est. Non enim corpori Maria originem dedit, licet ad incrementa partumque corporis omne quod sexus87 sui est naturale contulerit. Quod vero hominis Filius est, suscepte in virgine carnis est partus. Quod autem in celis est, nature semper manentis88* potestas est, que non ex infinitatis sue virtute in regionem definiti corporis coarctavit Verbi Dei potestatem, et in forma servi manens ab omni intra extraque celi mundique circulo, celi ac mundi Dominus non abfuit. Per hoc ergo et de celo descendit quia Filius hominis est, et in celis est quia Verbum caro factum89 non amiserat manere quod factum
90* est.AR
ai
ai
¶Fons :
Hilarius Pictaviensis
, De Trinitate, lib. 10, CCSL 62A, c. 16.4-sqq. : «Quod de caelo descendit, conceptae de Spiritu originis causa est. Non enim corpori Maria originem dedit, licet ad incrementa partum que corporis omne quod sexus sui est naturale contulerit. Quod uero hominis filius est, susceptae in uirgine carnis est partus. Quod autem in caelis est, naturae semper manentis potestas est : quae initiata condita que per se carne, non se ex infinitatis suae uirtute
intra
regionem definiti corporis coartauit. Spiritus uirtute ac uerbi Dei
potestate
in forma serui manens, ab omni intra extra que caeli mundi
que
circulo caeli ac mundi Dominus non afuit. Per hoc ergo et de caelo descendit et filius hominis est et in caelis est : quia uerbum caro factum non amiserat manere quod uerbum est». [MM2020]
83 Decimo]
om. Ed1953
84 quod] quia
Ed1953
85 Spiritu] + virginis
La88
* (exp.)
86 originis]
om. La88
*, marg.
La88
²
87 sexus] sensus
cacogr.
Li448
88 manentis] permanentis
Ed1953
89
factum] + est
Li449
* (exp.), + est
La88
90 factum] Verbum
Ed1953
marg.|
{CIO3d4.9}
AUGUSTINUS.
91 − Miraris autem quia hic erat et in celo, tales fecit discipulos suos. Paulum audi dicentem92
aj : « Nostra conversatio in celis est ». Si homo Paulus ambulabat in terra et conversabatur in celo93*, Deus celi et terre non poterat esse in celo et in terra?AS
ak
aj Phil. 3, 20.
ak
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 8.24-28, CCSL 36, p. 125 : «Miraris quia et hic erat et in caelo? Tales fecit discipulos suos. Paulum audi apostolum dicentem : Nostra autem conuersatio in caelis est. Si homo Paulus apostolus ambulabat in carne in terra, et conuersabatur in caelo, Deus caeli et terrae non poterat esse et in caelo et in terra?» [FG2018]
91 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
92 audi dicentem] audientem
La88
93 celo
La88 Li449
] caelis
Ed1953
marg.|
{CIO3d4.10}
CHRYSOSTOMUS. {hom.26} . − Vide autem, quia quod valde videtur excelsum, indignum est sua magnitudine. Non enim solum in celo est sed ubique et omnia replet. Sed adhuc ad imbecillitatem auditoris loquitur, paulatim eum reducere volens.AT
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 5
distinctio 5
marg.|
{CIO3d5.1}
CHRYSOSTOMUS.
94* {hom.26} . − Quia dixerat beneficium baptismi95, inducit huius causam, scilicet crucem, dicens : 96.AU
94 Chrysostomus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
95 baptismi
Li449 Ed1953
] + vel
La88
96 exaltavit ... Filium hominis] etc.
Li449
Numérotation du verset
Io. 3,14
Et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto, ita exaltari oportet Filium hominis
marg.|
{CIO3d5.2}
BEDA. − Magistrum legis mosaice ad spiritualem sensum eiusdem legis inducit, recordans veteris historie, et hanc in figuram sue passionis atque humane salvationis factam edisserens.AV
marg.|
{CIO3d5.3}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
97* − Serpentum enim incursibus in deserto multi moriebantur. Ac sic Moyses ex precepto Domini exaltavit in deserto eneum98 serpentem : hunc videntes sanabantur continuo. Exaltatus serpens est mors Christi, eo significandi modo quo per efficientem id quod efficitur significatur. A serpente quippe mors venit, qui peccatum, quo mori meretur, homini persuasit. Dominus autem in carnem suam non peccatum transtulit tamquam venenum serpentis sed mortem ut esset « in similitudine carnis peccati »al pena sine culpa; unde in carne peccati et pena solveretur et culpa.AW
am
al Rm. 8, 3.
am
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 32, § 61, CSEL 60, p. 61.27-62.9 : «quid tunc in deserto factum sit nouimus : serpentum
morsibus multi moriebantur. tunc populus peccata sua confitens per moysen deprecatus est dominum, ut hoc ab eis uirus auferret. ac sic moyses ex praecepto domini exaltauit in deserto aeneum serpentem ammonuit que populum, ut illum exaltatum quisquis a serpente morderetur adtenderet; hoc facientes continuo sanabantur. quid est exaltatus serpens nisi mors christi eo significandi modo, quo per efficientem id quod efficitur significatur? a serpente quippe mors uenit, qui peccatum, quo mori
mereretur, homini persuasit. dominus autem in carnem suam non peccatum transtulit tamquam uenenum serpentis, sed tamen transtulit mortem, ut esset in similitudine carnis peccati poena sine culpa, unde in carne peccati et culpa solueretur et poena» . [MM2019]
97 De baptismo parvulorum
La88 Li449
] De peccat. mer. et remiss.
Ed1953
98 Eneum] eum
La88
marg.|
{CIO3d5.4}
THEOPHYLACTUS. − Videas ergo figuram ad veritatem : ibi enim serpentis similitudo speciem quidem bestie habet, venenum autem non habet; sic et hic Christus a peccato liber, in similitudinem carnis peccati venit. Exaltari autem audiens, suspensionem intelligas in altum, ut sanctificaret aerem qui sanctificaverat terram ambulando in ea : Intelligas etiam per exaltationem gloriam. Nam illa crucis altitudo gloria Christi facta est, in quo enim iudicari voluit, in hoc huius mundi principem iudicavit. Adam enim iuste mortuus est, quia peccavit; Dominus vero99 iniuste, quia peccatum non fecit. Postquam ergo iniuste mortem100 sustinuit, superavit illum qui eum tradidit morti, et sic liberavit Adam a101 morte. Sed in hoc devictum se invenit. Non enim potuit in cruce Dominum contristare ut crucifigentes odiret; sed magis diligebat, et pro eis orabat. Sic igitur crux Christi eius exaltatio et gloria facta est.AX
an
an
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 14), PG 123, 1209B10-14, C6-9. [CGC2014]
99 vero]
om. La88
100 Iniuste mortem] mortem iniuste
La88
101 a] de
La88
marg.|
{CIO3d5.5}
CHRYSOSTOMUS. {hom.26} . − Ideo etiam non dixit : pendere oportet Filium hominis, sed
exaltari
quia honestius hoc videbatur. Unde et propter audientem et propter figuram hoc posuit ut discas102 quoniam cognata sunt vetera novis. Deinde ut cognoscas quoniam non invitus ad passionem venit et adhuc ut discas quoniam multis hinc nascitur salus.AY
102 discas]
om. Li449
marg.|
{CIO3d5.6}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
103* − Sicut ergo tunc qui conspiciebat exaltatum serpentem et104* a veneno sanabatur et a morte liberabatur, sic nunc qui105 conformatur similitudini mortis Christi per fidem baptismumque eius, et a peccato per iustificationem, et a morte per resurrectionem liberatur. Hoc est enim quod ait :
103 De baptismo parvulorum
La88 Li449
] De peccat. mer. et remissione
Ed1953
104 et
Li449
]
om. La88
Ed1953
105 qui
Li449
Ed1953]
om. La88
Numérotation du verset
Io. 3,15
Ut omnis qui credit in eum non pereat sed habeat vitam eternam.
marg.|
Quid ergo opus est ut morti Christi per baptismum conformetur parvulus, si morsu serpentis non est omnino venenatus?AZ
ao
ao
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 32, § 61, CSEL 60, p. 62.10-17 : «sicut ergo tunc qui conspiciebat exaltatum serpentem, et a ueneno sanabatur et a morte liberabatur, sic nunc qui conformatur similitudini mortis christi per fidem baptismum que eius, et a peccato per iustificationem et a morte per resurrectionem liberatur. hoc est enim quod ait : ut omnis, qui credit in eum, non pereat, sed habeat uitam aeternam. quid
igitur
opus est, ut christi morti per baptismum conformetur paruulus, si morsu serpentis non est omnino uenenatus?» [MM2019]
marg.|
{CIO3d5.7}
CHRYSOSTOMUS.
106* {hom.26} . − Attende autem quod passionem obumbrate posuit ne, ex eius verbis, fieret tristis auditor. Fructum vero passionis posuit manifeste. Si enim qui credunt in crucifixum non pereunt, multo magis qui crucifixus est non perit.BA
106 Chrysostomus
La88 T46
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d5.8}
AUGUSTINUS.
107* − [b] Hoc autem interest inter figuratam imaginem et rem ipsam108, [a]
quod illi sanabantur109 a morte ad vitam temporalem110*, hic111* autem
ut habeant vitam eternam
.BB
ap
ap
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 11.41-46, CCSL 36, p. 125 : «Sed [a]
illi sanabantur a morte ad uitam temporalem, hic autem ait : ut habeant uitam aeternam. [b]
Hoc
enim
interest inter figuratam imaginem et rem ipsam; figura praestabat uitam temporalem; res ipsa cuius illa figura erat, praestat uitam aeternam». [FG2018]
107 Augustinus
La88 Li449 T46
] + in Ioannem
Ed1953
108 rem ipsam
Ed1953
] remissam
La88 Li449 T46
109 sanabantur
Li449 T46 Ed1953
] salvabantur
La88
110 vitam temporalem
La88 Li449 T46
]
inv. Ed1953
111 hic
Li449 T46
] hi
La88
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 6
distinctio 6
prol.|
[Io. 3, 16-21 : In octava Pentecostes feria 2; cf. Ordinarium OP 687 = Cist. 88 = Rom.]
marg.|
{CIO3d6.1}
CHRYSOSTOMUS.
112* {hom.26} . − Quia dixerat oportet exaltari Filium hominis, quo mortem occulte significavit, ne auditor tristis ab his fieret verbis, humanum quid de eo suspicans, et mortem eius estimans non esse113 salutarem114; hoc ad rectitudinem reducit, Filium Dei dicens eum qui datur ad mortem, et mortem eius causam esse vite eterne.
112 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
113 Non esse] esse non
La88
114 Salutarem] existenciam
La88
prol.|
Unde dicit :
Numérotation du verset
Io. 3,16
Sic enim Deus dilexit mundum ut Filium suum unigenitum daret, ut omnis qui credit in eum non pereat sed habeat vitam eternam,
marg.|
Ac si115* dicat : ne mireris quoniam ego debeo exaltari, ut vos salvemini : etenim et Patri hoc videtur; qui ita nos dilexit, ut pro servis indevotis Filium dederit. Dicendo autem sic Deus dilexit mundum, multam indicat amoris intensionem. multa enim est et infinita distantia : qui enim immortalis, qui sine principio, qui magnitudo infinita, eos qui sunt ex terra et cinere, infinitis plenos peccatis dilexit. sed et ea que post hoc ponit, ostensiva116 sunt magni amoris : non enim servum, non angelum, non archangelum dedit, sed Filium suum. Rursus, si filios plures habuisset et dedisset unum, hoc etiam esset maximum; nunc vero Filium unicum dedit.BC
115 ac si
La88 Li449
] Quasi]
Ed1953
116 Ostensiva] ostentativa
La88
Unigenitum.
marg.|
{CIO3d6.2}
HILARIUS. Sexto de Trinitate.
117* − Sed si dilectionis hinc fides est creaturam creature prestitisse, non facit magni meriti fidem vilis et spernenda iactura. Pretiosa autem sunt que commendant caritatem, et ingentia ingentibus estimantur. Deus diligens mundum, Filium non adoptivum, sed suum118 et unigenitum dedit. Hic119 proprietas est, nativitas est, veritas est; non creatio est, non adoptio est, non falsitas est. Hic120 dilectionis et caritatis fides est, ut ad mundi salutem et Filium121 suum et unigenitum prestitisset.BD
aq
aq
¶Fons :
Hilarius Pictaviensis
, De Trinitate, lib. 6, CCSL 62A, c. 40.13-sqq. : «Si dilectionis hinc fides est, creaturam
creaturis
praestitisse et pro mundo dedisse quod mundi est et ad ea quae ex nihilo sunt substituta redimenda eum qui ex nihilo substitit praebuisse, non facit magni meriti fidem uilis et spernenda iactura. Praetiosa autem sunt quae commendant caritatem et ingentia ingentibus aestimantur. Deus diligens mundum Filium non adoptiuum, sed suum, sed unigenitum dedit. Hic proprietas est, natiuitas est, ueritas est. Non creatio est, non adoptio est, non falsitas est. Hinc dilectionis et caritatis fides est,
mundi saluti
et Filium et suum et unigenitum
praestitisse». [MM2020]
117 .VI.]
om. Ed1953
118 suum]
om. La88
119 Hic] huic
La88
120 Hic] huic
La88
121 Filium] + et
La88
marg.|
{CIO3d6.3}
THEOPHYLACTUS. − Videtur autem mihi quod, sicut superius dixit 122* quod Filius hominis descendit de celo, cum caro de celo non descenderit; sed propter unam personam in Christo, que Dei sunt attribuit homini : sed et nunc e converso, que sunt hominis, verbo Dei appropriat123 : etenim Deus Dei Filius impassibilis mansit; sed quia unus erat secundum hypostasim Dei Filius et homo qui passionem sustinuit; Filius124 dari dicitur in mortem, qui passibiliter patiebatur, non natura propria, sed carne propria125. est autem maxima utilitas consecuta ex huiusmodi datione, mentem excedens humanam. Sequitur enim : Ut omnis qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam eternam. Vetus namque Testamentum his qui servabant illud, dierum longitudinem promittebat; evangelium vero eternam et insolubilem vitam.BE
ar
ar
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 16), PG 123, 1212C4–D8. [CGC2014]
122 superius dixit]
inv. Ed1953
123 Appropriat] appropriatur
La88
124 Filius] dei + eras.
La88
125 Carne propria] propria carne
La88
marg.|
{CIO3d6.4}
AUGUSTINUS.
126* − Notandum vero quod eadem de Filio Dei unigenito replicat que de Filio hominis in cruce exaltato premiserat dicens :
Ut omnis qui credit in eum
127 quia idem redemptor et conditor noster Filius Dei ante secula existens, Filius hominis factus est128 in fine seculorum ut qui per divinitatis sue potentiam nos creaverat ad perfruendam beatitudinem perennis vite, ipse per fragilitatem humanitatis nostre nos restauraret ad percipiendam quam perdidimus vitam.BF
as
as
¶Fons : <revera>
Alcuinus
, In Io., PL 100, 783.2 : «Unde
notandum quod eadem de Filio Dei unigenito replicat, quae de Filio hominis in cruce exaltato praemiserat, dicens
:
Ut omnis qui credit in eum
non pereat, sed habeat vitam aeternam
.
Quia
profecto
idem redemptor et conditor noster, Filius Dei ante saecula existens, Filius hominis factus est in fine saeculorum, ut, qui per divinitatis suae potentiam nos creaverat ad perfruendam vitae beatitudinem perennis, ipse per fragilitatem humanitatis nostrae nos restauraret ad
recipiendam
quam perdidimus vitam
». <potius quam> <ex quo>
=
Beda Venerabilis
, Homeliarum evangelii libri, lib. 2, hom. 18, CCSL 122, p. 317.229-232 [FG2018] <ex quo>
=
Rabanus Maurus,
Homiliae in Evangelia et epistolas, hom. 40 (feria secunda post Pentecosten), PL 110, 261A
<ex quo> = Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 101 (feria secunda in Pentecostes), PL 118, 562D.
<ex quo> Liturgia O. P., Breviarium, feria 2 post Pentecosten [lect. 1], cod. Roma, Santa Sabina, XIV-L-1, f. 109rb; Lectionnarium, f. 168rb : «Omelia beati Augustini episcopi +. Notandum quod eadem de Filio Dei unigenito replicat que de Filio hominis in cruce exaltato premiserat dicens : Ut omnis qui credit in eum non pereat sed habeat vitam eternam. Profecto idem conditor et redemptor noster, Filius Dei ante secula existens, Filius hominis factus est in fine seculorum ut, qui per divinitatis sue potentiam nos creaverat ad perfruendam vite perhennis [Lectionnarium = Li449; perennis Breviarium] beatitudinem, ipse per fragilitatem humanitatis nostre nos restauraret ad recipiendam quam perdidimus vitam ».
¶Nota La tradition manuscrite de la Catena a retenu l’attribution à Augustin soit sous l’influence d’attributions anciennes, également retenues par la liturgie dominicaine d’Humbert de Romans, soit par erreur de lecture de «A<lcuin>us» abrégé «A9» et retranscrit A<ugustin>us. [MM2018]
<ex quo> = Haimo [Autissiodorensis, pseudo Halberstatensis ], Homiliae ad plebem in evangelia, hom. 101 (feria secunda in Pentecostes), PL 118, 562D.
<ex quo> Liturgia O. P., Breviarium, feria 2 post Pentecosten [lect. 1], cod. Roma, Santa Sabina, XIV-L-1, f. 109rb; Lectionnarium, f. 168rb : «Omelia beati Augustini episcopi +. Notandum quod eadem de Filio Dei unigenito replicat que de Filio hominis in cruce exaltato premiserat dicens : Ut omnis qui credit in eum non pereat sed habeat vitam eternam. Profecto idem conditor et redemptor noster, Filius Dei ante secula existens, Filius hominis factus est in fine seculorum ut, qui per divinitatis sue potentiam nos creaverat ad perfruendam vite perhennis [Lectionnarium = Li449; perennis Breviarium] beatitudinem, ipse per fragilitatem humanitatis nostre nos restauraret ad recipiendam quam perdidimus vitam ».
¶Nota La tradition manuscrite de la Catena a retenu l’attribution à Augustin soit sous l’influence d’attributions anciennes, également retenues par la liturgie dominicaine d’Humbert de Romans, soit par erreur de lecture de «A<lcuin>us» abrégé «A9» et retranscrit A<ugustin>us. [MM2018]
126 Augustinus
Li449 La88
] + In Ioannem
Ed1953
127 <non pereat ... eternam>] etc.
La88 Li449
,
om.
1953
128 est
La88
Ed1953]
om. Li449
marg.|
{CIO3d6.5}
ALCUINUS. − Vere autem per Filium Dei habebit mundus vitam quia non alia129* causa venit in mundum nisi ut salvet mundum.BG
at
at
¶Fons :
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 17-18), CCCM 267, p. 56.153 sqq. : «NON ENIM MISIT. Vere per filium Dei habebit mundus uitam, quia non alia causa uenit in mundum nisi ut saluet mundum, non ut iudicet mundum et pro peccatis dampnet, sed ut peccata dimittat et saluet ab ira. ». [MM2022]
BG
¶Codd. : La88
Li449
Ed1953 {SD2013} {MM2018}
129 alia
Li449 La88
] + de
Ed1953
marg.|
Unde sequitur :
Numérotation du verset
Io. 3,17
Non enim misit Deus Filium suum in mundum130 ut iudicet mundum sed ut salvetur mundus per ipsum.
130 in mundum
Li449
]
om. La88
#,
Ed1953
marg.|
{CIO3d6.6}
AUGUSTINUS.
131* − [b] Quare enim salvator mundi dictus est, nisi ut salvet mundum? [a] Ergo, quantum in medico est, sanare venit egrotum. Ipse se interimit qui precepta medici servare non vult132*.BH
au
au
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 12.3-6, CCSL 36, p. 127 : «[a]
Ergo quantum in medico est, sanare uenit aegrotum. Ipse se interimit, qui praecepta medici obseruare non uult. Venit Saluator ad mundum; [b]
quare Saluator dictus est mundi, nisi ut saluet mundum, non ut iudicet mundum? Saluari non uis ab ipso, ex te iudicaberis. Et quid dicam : iudicaberis? Vide quid ait : Qui credit in eum, non iudicatur; qui autem non credit — quid dicturum speras nisi : iudicatur? — iam, inquit, iudicatus est». [FG2018]
131 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
132 vult
Li449 La88
] + Aut contemnit
Ed1953
marg.|
{CIO3d6.7}
CHRYSOSTOMUS.
133* {hom.27} . − Sed quia hoc dicit, multi pigrorum in peccatorum magnitudine et negligentie superabundantia, Dei abutentes misericordia, dicunt : non est gehenna, non est supplicium. Omnia nobis Deus peccata dimittit. Sed considerandum quod duo sunt Christi adventus : qui iam factus est, et qui futurus. et prior quidem factus est, non ut iudicet que facta sunt a nobis, sed ut dimittat. secundus autem, non ut dimittat, sed ut iudicet. De priori igitur ait :
non veni ut iudicem mundum
; quia enim clemens est, non facit iudicium, sed interim remissionem omnium peccatorum per baptismum primo, et postea per penitentiam; quia si hoc modo non fecisset, universi simul perditi essent : « Omnes enim peccaverunt et egent gratia134 Dei »av . Ne igitur aliquis crederet se impune peccare, subdit de pena non135 credentis.
av Rm. 3, 23.
133 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
134 gratia] gloria
La88
135 non] peccantis + eras.
La88
Numérotation du verset
Io. 3,18
Qui credit in eum, non iudicatur.
marg.|
Qui credit
, inquit, non qui investigat. Quid igitur si immundam habeat136 vitam? Maxime quidem paulus tales non fideles esse dicit : Confitentur, inquitaw , se nosse Deum, factis autem negant. Sed hoc illud significat : quia secundum hoc qui credit, non iudicatur; sed operum quidem graviorem sustinebit penam; infidelitatis autem causa non torquetur137.
aw Tit. 1, 16.
136 habeat] habent + marg.
La88
137 torquetur] torquebitur
Ed1953
marg.|
{CIO3d6.8}
ALCUINUS. − Vel qui credit in eum et adheret ei ut membrum capiti, non iudicabitur.BI
ax
ax
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 17-18), CCCM 267, p. 56.159 sqq. : «Non uis saluari ab illo; ex te iudicaberis, quia qui credit in eum et adhaeret ei ut membrum capiti non iudicabitur». [MM2022]
marg.|
{CIO3d6.9}
AUGUSTINUS.
138* − [b] Quid autem dicturum sperabas de eo qui non credit, nisi quod iudicatur? Sed
[a] vide quid dicit :
138 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
Qui autem non credit, [c] iam iudicatus est.
marg.|
Nondum apparuit iudicium, sed iam factum est iudicium. Novit enim Dominus qui sunt eius; novit qui permaneant ad coronam et139 qui permaneant ad flammam.BJ
ay
ay
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 12.9-13, CCSL 36, p. 127 : «[a]
Vide quid
ait : Qui credit in eum, non iudicatur; qui autem non credit - [b]
quid dicturum
speras
nisi : iudicatur? - [c]
iam, inquit, iudicatus est. Nondum apparuit iudicium, sed iam factum est iudicium. Nouit enim Dominus qui sunt eius, nouit qui permaneant ad coronam, qui permaneant ad flammam; nouit in area sua triticum, nouit paleam; nouit segetem, nouit zizania». [FG2018]
139 Et]
om. La88
marg.|
{CIO3d6.10}
CHRYSOSTOMUS. (hom.27). − Aut hoc dicit quia ipsum discredere impenitentis supplicium est : esse enim extra lumen, etiam secundum se, maximum supplicium est. vel quod futurum est prenuntiat. Sicut enim qui occidit hominem, etsi nondum sententia iudicantis condemnatus sit, rei tamen natura condemnatus est; ita et qui incredulus est; sicut et Adam qua die comedit de ligno, mortuus est.BK
marg.|
{CIO3d6.11}
GREGORIUS. Vicesimo sexto Moralium.
140* − Vel aliter. In extremo |pecia 8|
141 iudicio aliqui non iudicantur et pereunt, de quibus hic dicituraz : “Qui non credit, iam iudicatus est”. Non enim eorum tunc causa discutitur qui a conspectu districti iudicis iam cum damnatione sue infidelitatis142 abscedunt. Professionem vero fidei retinentes, sed professionis opera non habentes, redarguuntur ut pereant. Qui vero nec fidei sacramenta tenuerunt, increpationem iudicis in extrema examinatione non audiunt, quia preiudicati in infidelitatis sue tenebris, eius quem despexerant invectione argui non merentur. Princeps namque terrenam rem publicam regens aliter punit civem interius delinquentem, atque aliter hostem exterius rebellantem. In illo143* iura sua consulit. Contra hostem vero bella movet, dignaque eius malitie tormenta retribuit; de malo vero eius quid lex habeat non requirit neque enim lege necesse est perimi eum qui lege numquam potuit teneri.BL
ba
az Cf. Io. 16, 11.
ba
¶Fons :
Gregorius Magnus
, Moralia in Iob, lib. 26, § 27, CCSL 143B, lin. 26-51 sqq : «Quibus praemittitur : discedite a me, maledicti, in ignem aeternum, qui praeparatus est diabolo et angelis eius. Alii uero in extremo iudicio non iudicantur et pereunt, de quibus
propheta ait : non resurgunt impii in iudicio. Et de quibus dominus dicit : qui autem non credit, iam iudicatus est. Et de quibus paulus ait : qui sine lege peccauerunt, sine lege peribunt. Resurgunt ergo etiam omnes infideles, sed ad tormentum, non ad iudicium. Non enim eorum tunc causa discutitur, qui
ad conspectum
districti iudicis iam cum damnatione suae infidelitatis accedunt. Professionem uero fidei retinentes, sed professionis opera non habentes, redarguuntur ut pereant. Qui uero nec fidei sacramenta tenuerunt increpationem iudicis in extrema examinatione non audiunt, quia, praeiudicati infidelitatis suae tenebris, eius quem despexerant inuectione
redargui
non merentur. Illi saltim uerba iudicis audiunt, quia eius fidei saltim uerba tenuerunt. Isti in damnatione sua aeterni iudicis nec uerba percipiunt, quia eius reuerentiam nec uerbo tenus seruare maluerunt. [...]
Princeps namque terrenam rempublicam regens, aliter punit ciuem interius delinquentem, atque aliter hostem exterius rebellantem. In illo iura sua consulit eum que sub uerbis dignae inuectionis addicit; contra hostem uero
bellum
mouet, instrumenta perditionis exercet, digna que eius malitiae tormenta retribuit; de malo uero eius quid lex habeat non requirit. Neque enim lege necesse est perimi, qui lege numquam potuit teneri».
¶Paral. CMT25d3 #; CIO3d6 #
<Non hab.> Alulfus sancti Martini Tornacensis, Liber gregorialis, pars III (Novum Testamentum : Mt..), c. 94, PL 73, 1172.47 (diff.) [MM2020]
¶Paral. CMT25d3 #; CIO3d6 #
<Non hab.> Alulfus sancti Martini Tornacensis, Liber gregorialis, pars III (Novum Testamentum : Mt..), c. 94, PL 73, 1172.47 (diff.) [MM2020]
140 .XXVI.]
om. Ed1953
141 sicut et Adam... de ligno] praem. « viii pecia » marg.
Li449
(33va); mortuus... vel aliter] praem. « fi<nit> vii pecia » Cbd133 (
209ra
)
142 Infidelitatis
Li449
] infelicitatis
La88
143 illo] isto
Ed1953
marg.|
{CIO3d6.12}
ALCUINUS. − Quare autem iudicatus est qui non credit ? Causam assignat dicens :
Quia non credit in nomine unigeniti Filii Dei.
marg.|
In hoc enim solo nomine est salus. Non habet Deus multos filios qui possint salvare, hunc habet unigenitum per quem salvat.BM
bb
bb
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 17-18), CCCM 267, p. 57.166 sqq. : «Quare iudicatus est? QVIA NON CREDIT IN NOMINE VNIGENITI FILII DEI. In hoc solo nomine est salus. Non habet Deus multos filios, qui possint saluare; hunc habet unigenitum, per quem saluat». [MM2022]
marg.|
{CIO3d6.13}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
144* − Ubi ergo parvulos ponimus baptizatos, nisi inter eos qui crediderunt? Hoc enim eis acquiritur per virtutem sacramenti et offerentium responsionem; ac per hoc eos qui baptizati non sunt, inter eos qui non crediderunt, statuimus
145.BN
bc
bc
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 33, § 62, CSEL 60, p. 63.3-6 : «ubi ergo paruulos ponimus baptizatos nisi inter fideles, sicut uniuersae ubique ecclesiae clamat auctoritas? ergo inter eos qui crediderunt hoc enim eis adquiritur per uirtutem sacramenti et offerentium responsionem - ac per hoc eos, qui baptizati non sunt, inter eos qui non crediderunt». [MM2019]
144 De baptismo parvulorum
La88 Li449
] De peccatorum meritis et remissione
Ed1953
145 statuimus
La88
²] statuerunt
La88
*
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 7
distinctio 7
prol.|
[Io. 3, 16-21 legitur in octava Pentecostes feria 2; cf. Ordinarium OP 687 = Cist. 88 = Rom.]
marg.|
{CIO3d7.1}
ALCUINUS. − Reddit causam quare non crediderunt et quare iuste damnantur, dicens : BO
bd
bd
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 19-20), CCCM 267, p. 57.168 sqq. : «HOC EST AVTEM IVDICIVM, QVIA LVX VENIT IN MVNDVM. Reddit causam quare non
potuerunt credere
et quare iuste
dampnentur: quia dilexerunt tenebras in quibus erant, nec uoluerunt accedere ad lucem.». [MM2020]
Numérotation du verset
Io. 3,19
Hoc est autem iudicium quia lux venit in mundum.
marg.|
{CIO3d7.2}
CHRYSOSTOMUS.
146* − [b]
Quasi dicat : Numquid ipsi eam quesierunt vel laboraverunt ut invenirent? Ipsa lux venit ad eos et neque ita147* cucurrerunt148*.
Unde sequitur :
Unde sequitur :
146 Chrysostomus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
147 et neque ita] nec ei
La88
#
Ed1953
148 cucurrerunt] occurerunt
Ed1953
Et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem.
marg.|
Hic de reliquo149 omni eos privat excusatione. [a] Venit enim eripere a tenebris, et ad lucem ducere. Quis ergo eius qui non vult ad lucem accedere, miserebitur?BP
be
be
¶Fons : [a]
Chrysostomus
, In Io., hom. 28, § 2.3 Burgundionis versio, BnF, lat. 15284, f.
49rb
: «Nunc autem veni
eripere a tenebris et [exp. P15284] ad lucem
agere [in ras. P]. Quis ergo eius qui non vult ad lucem a tenebris accedere miserebitur utique ? In nullo enim habentes accusare [scrips., incusare P] nos». [b]
Chrysostomus
, In Io., hom. 28, § 3.1-2 Burgundionis versio, BnF, lat. 15284, f.
49vb
: «[1] Vide uero qualiter et aliunde puniat omni excusatione eos dicens, quoniam uenit lux in mundum. Numquid enim ipsi ait eam quesierunt? Num laborauerunt non fatigati sunt ut inuenirent?
[2]
Ipsa lux uenit ad eos, et neque ita cucurrerunt. Verum quia quosdam apud Christianos esse vientes decens illud utique dicemus quoniam non de hiis qui ab initio facti sunt Christianis, et neque de hiis qui ex progenitoribus susceperunt pietatem, hoc dicit, et si quam maxime et multociens a dogmatum certitudine semoti sunt ». <ut laud.> Hugo de Sancto Caro, Postille in loc. cit., p. 299°/h (differt) [MM2019] [MM2022]
149 Reliquo] dei + exp.
La88
marg.|
{CIO3d7.3}
BEDA. {super Lux venit in mundum
} − Lucem seipsum appellat, de qua evangelista dixit : Erat lux vera. Tenebras vero appellat peccata. Deinde, quia videbatur multis esse incredibile quod dictum est (nullus enim tenebras prehonorat luci), subdit causam quare hec passi sunt, dicens : Erant enim eorum opera mala. Et si quidem in iudicium venisset, haberet hoc aliquam rationem; qui enim malorum sibi conscius est, fugere iudicem150 consuevit; parcenti vero, qui dereliquerunt151 occurrunt. Decens igitur erat eos qui multorum sibi ipsis erant conscii peccatorum, maxime Christo ad ignoscendum venienti occurrere. Quod et in multis factum est; etenim publicani et peccatores venientes recumbebant cum Iesu. Quia vero quidam sunt ita molles ad eos qui pro virtute sunt labores, ut usque ad ultimum velint adherere malitie; in horum iniuriam subdit :
150 Fugere iudicem] iudicem fugere
La88
151 Dereliquerunt] deliquerunt
La88
Numérotation du verset
Io. 3,20
Omnis enim qui male agit, odit lucem.
marg.|
Q
uod quidem dictum est de his qui eligunt in malitia manere.BQ
marg.|
{CIO3d7.4}
ALCUINUS. − Quia
omnis qui male agit
152*, id est qui est in intentione peccandi, cui placet peccatum,
odit lucem
que detegit peccatum.BR
bf
bf
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 19-20), CCCM 267, p. 57.178 sqq. : «Quare? ERANT ENIM MALA OPERA EORVM, quae ipsi ex se addiderunt. Quare ideo? Quia OMNIS QVI MALE AGIT, qui est in intentione peccandi, cui placet peccatum, ODIT LVCEM, quae detegit peccatum ET NON VENIT AD LVCEM, non coniungitur luci, non accusat peccata, VT NON ARGVANTVR OPERA EIVS». [MM2022]
152 agit] + odit lucem
Ed1953
marg.|
{CIO3d7.5}
AUGUSTINUS. Decimo Confessionum.
153* − [b] Quia enim falli nolunt et fallere volunt, amant eam154 cum seipsam indicat155, et oderunt eam cum eos ipsa156* indicat. Inde retribuetur eis ut eos nolentes manifestet et eis ipsa non sit manifesta. [a] Amant ergo veritatem lucentem, oderunt eam redarguentem. BS
bg
bh
bg
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
Confessiones, lib. 10 § 23, CCSL 27, lin. 29-33 sqq. : « cur autem ueritas parit odium et inimicus eis factus est homo tuus uerum praedicans, cum ametur beata uita, quae non est nisi gaudium de ueritate, nisi quia sic amatur ueritas, ut, quicumque aliud amant, hoc quod amant uelint esse ueritatem, et quia falli nollent, nolunt conuinci, quod falsi sint? [a] itaque propter eam rem oderunt ueritatem, quam pro ueritate amant. amant
eam
lucentem, oderunt eam redarguentem.
[b]
quia enim falli nolunt et fallere uolunt, amant eam, cum
se ipsa [se ipsam
M b] indicat, et oderunt eam, cum eos
ipsos [
ipsa
V] indicat. inde
retribuet
eis, ut, qui se ab ea manifestari nolunt, et eos nolentes manifestet et eis ipsa non sit manifesta. sic, sic, etiam sic animus humanus, etiam sic caecus et languidus, turpis atque indecens latere uult, se autem ut lateat aliquid non uult. contra illi redditur, ut ipse non lateat ueritatem, ipsum autem ueritas lateat ».
bh
¶Paral.
Thomas de Aquino,
Summae theologiae prima secundae, q. 29 a. 5, co.: «Contingit autem verum aliquod particulare tripliciter repugnare vel contrariari bono amato. [...] Tertio modo habetur odio veritas particularis, tanquam repugnans, prout est in intellectu alterius. Puta, cum aliquis vult latere in peccato, odit quod aliquis veritatem circa peccatum suum cognoscat. Et secundum hoc dicit Augustinus, in decimo confess., quod homines amant veritatem lucentem, oderunt eam redarguentem». [MM2022]
153 .X. confessionum] Confessiones
Ed1953
154 amant eam]
inv. Cbg133
155 indicat] indicatur Cbg133* (al. m. post. corr.)
156 ipsa] + lux
Ed1953
marg.|
Unde sequitur :
Et non venit ad lucem ut non arguantur opera eius.
marg.|
imarg.|
{CIO3d7.6}
CHRYSOSTOMUS. − [a] Eum enim qui in paganismo vivit, nullus redarguit quia deos tales habet et digna dogmatibus opera demonstrat. Qui vero Christi sunt male viventes ab omnibus rectis accusantur. Si autem gentiles sunt recte viventes, hoc manifeste non novi. Non enim mihi dicas eos qui a natura sunt mites et honesti. Non enim est hoc virtus. Sed eum dic qui a passionibus sustinet violentiam et sapienter vivit. Sed non utique habes. Si enim regni enuntiatio157 et gehenne mine et alia tanta documenta vix detinent homines in virtute, nullo158 horum persuasi pertransibunt virtutem. Si vero hypocrisim159 fingunt, glorie gratia hoc faciunt. Unde cum potuerint latere, non omittent uti malis desideriis. [d] Que etiam160 utilitas est cum [c] aliquis sobrius sit et non rapit, [e] fit vero vane glorie servus? Hoc enim non est recte vivere. [f]
Inanis enim glorie servus fornicario non minor est. [g] Multo enim plura et graviora operatur. [b]
Si autem quidam recte sunt viventes in gentilibus, non hoc adversatur huic sermoni quia non frequenter contingit sed raro161.BT
bi
bi
¶Fons :
Chrysostomus
, In Io., hom. 28, Burgundionis versio, BnF, lat. 15284, f.
49va12-vb
; BAV, Ott. lat. 227, f.
49va
: «[a]
Nam
eum quidem in
hell<en>ismo [helyseo praem. et expl. P Ott] vivit nullus utique redarguit. Qui enim deos tales habet et festa similiter diis turpia et derisibilia digna dogmatibus et opera demonstrat. Qui vero
Dei [om. Ott] sunt
pigre
viventes [om. P] omnes dirigentes haberit et accusantes tanta et apud inimicos veritatis est admiratio. Vide qualiter cum diligentia ponit [+ quali ? P] ait. Non enim dixit qui mala egit non venit ad lucem sed qui agit hoc est semper qui enim semper vult voluptari [volutari P] peccati gurgite non vult legibus se ipsum subicere in eis. Sed exterius manens fornicatur cum otio et alia omnia agit que prohibita sunt. Huc enim veniens ut in luce fur manifestus fiat. Propterea principatum fugit in eum. Multos denique est ‘hellines est audire hellines [audire hellines P] dicentes propterea non posse ad fidem nostram venire quia non possunt a fornicatione et ebrietate et a talibus abstinere delictis. Quid igitur ait non sunt et christiani mala agentes et hellines in philosophiam viventes christiani quidem quoniam mala agentes sunt novi et ego si autem recte viventes sunt. Hoc non adhuc vidi et novi manifeste. Ne
enim michi dicas eos qui a natura sunt mites et
ornatos. Non enim est hoc virtus. Sed eum dic qui multam a passionibus sustinet violentiam et philosophantem. Sed non utique habes. Si enim regni enuntiatio et gehenne mine et alia tanta doctrina vix detinent homines in virtute. Vacatione demum qui de nullo [corr., mille cacogr. P Ott] horum
suasi sunt pertransibunt virtutem. Si vero quidem et hypocrisim fingunt, glorie gratia hoc faciunt cum
licuerit
latere non
parcet
uti malis desideriis. Verumptamen ut non videantur quibusdam altercatores. [b] Concedimus recte viventes esse in
hellinibus. Numquam enim hoc adversatur huic sermoni. Quid enim ad multum contingit dixit sed non quid raro fit. [...] [c] Ne enim michi dicas quoniam sobrius sit [
om. Ott] et non rapit. Non utique hec sola sunt virtus. [d]
Que enim utilitas cum hoc quidem
[e] habeat glorie vero fit vane servus? Et amicorum voluntatem erubescens in errore maneat ? Hoc enim non est recte vivere. [f]
Glorie enim servus
fornicante
non minor est.[g] Ita multo plura et
difficiliora
operatur ille». <cuius fons>
Chrysostomus
, In Io., hom. 28, PG 59,
164
. [MM2019]
¶Nota 1. Le texte thomasien de cette sentence, très retravaillé par rapport à Chrysostome, est plus complet que les sentences empruntées à la même homélie par les chaînes CGP (Cramer) et Cordier, p. 101. Thomas a eu recours soit à une autre chaîne, soit directement à Burgundio corrigé d’après le grec. L’hypothèse du recours à la chaîne de Cordier pour la CIO ne peut pas être retenue. [ADL2019] [MM2019]
¶Nota 2. Le texte original a été fortement corrompu par Nicolai qui a cherché à restituer certaines nuaces de la source. Cf. Nicolai, In Catenam auream, 1669, discussio 33, p. 114-117; Combefis, Bibliotheca patrum, t. 4, p. 569. [MM2019]
¶Nota 1. Le texte thomasien de cette sentence, très retravaillé par rapport à Chrysostome, est plus complet que les sentences empruntées à la même homélie par les chaînes CGP (Cramer) et Cordier, p. 101. Thomas a eu recours soit à une autre chaîne, soit directement à Burgundio corrigé d’après le grec. L’hypothèse du recours à la chaîne de Cordier pour la CIO ne peut pas être retenue. [ADL2019] [MM2019]
¶Nota 2. Le texte original a été fortement corrompu par Nicolai qui a cherché à restituer certaines nuaces de la source. Cf. Nicolai, In Catenam auream, 1669, discussio 33, p. 114-117; Combefis, Bibliotheca patrum, t. 4, p. 569. [MM2019]
157 enuntiatio] annuntiatio vel promissio
Ed1657
158 nullo] de praem. Ed1957
159 Si vero hypocrisim] otiose si vero et aliqui virtutem
Ed1657
160 etiam] et
Li449
161 Raro] caro
La88
marg.|
{CIO3d7.7}
BEDA.
162 − Moraliter etiam163 illi magis tenebras quam lucem diligunt qui suos predicatores bene docentes odiis et detractionibus insequuntur.BU
Sequitur :
Sequitur :
162 Beda] + in Glossa
Ed1657
163 etiam] et
Li449
Numérotation du verset
Io. 3,21
Qui autem facit veritatem, venit ad lucem ut manifestentur opera eius quia in Deo sunt facta164.
164 ut manifestentur... facta] etc.
Ed1657
marg.|
{CIO3d7.8}
CHRYSOSTOMUS. {hom.27
} − Non autem de his qui ab initio facti sunt Christiani hoc dicit, sed tantum de his qui ex gentibus vel Iudeis ad rectam transponendi165 erant fidem. Ostendit enim quoniam nullus utique eliget in errore vivens ad fidem venire, nisi prius inscribat166 sibi ipsi167 vitam168* rectam.BV
165 transponendi] disponendi
Ed1657
166 inscribat] prescribat
Ed1657
167 Ipsi] marg.
La88
168 vitam] viam
Ed1657 Ed1953
marg.|
{CIO3d7.9}
AUGUSTINUS. De baptismo parvulorum.
169* − In Deo autem facta dicit opera eius qui venit ad lucem quia intelligit iustificationem suam non ad sua merita170 sed ad Dei gratiam pertinere.BW
bj
bj
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
De peccatorum meritis et remissione et de baptismo parvulorum, lib. 1, c. 33, § 62, CSEL 60, p. 63.15-16 : «in deo autem facta dicit opera eius, qui uenit ad lucem, quia intellegit iustificationem suam non ad sua merita, sed ad dei gratiam pertinere ». [MM2022]
169 De baptismo parvulorum
La88 Li449
] De peccat. mer. et remiss.
Ed1953
170 sua merita] merita sua
La88
marg.|
{CIO3d7.10}
AUGUSTINUS. Super Ioannem.
171 − Sed si omnia opera Deus mala invenit, quomodo quidam fecerunt veritatem, et venerunt ad lucem, id est ad Christum? Sed dilexerunt172 tenebras magis quam lucem : ibi posuit vim. Multi173 dilexerunt peccata sua, multi ea confessi sunt. Accusat Deus peccata tua174 : si et tu accuses, adiungeris Deo. Oportet ut oderis in te opus tuum, et ames in te opus Dei. Initium operum bonorum confessio est operum malorum : et tunc facis veritatem, quia non te palpas, non tibi blandiris. Venis autem ad lucem175, quia hoc ipsum quod tibi displicuit peccatum tuum, non tibi displiceret nisi Deus tibi luceret, et eius veritas tibi ostenderet. Facit autem aliquis veritatem confessionis, et venit ad lucem in operibus bonis, etiam propter illa que videntur minuta esse peccata lingue aut cogitationum, aut immorationis in rebus concessis; quoniam minuta plura peccata, si negligantur, occidunt. Minute sunt gutte que flumina176* implent; minuta sunt grana arene; sed si multa arena imponatur, arena177 premit atque opprimit. Hoc facit sentina neglecta, quod facit fluctus irruens paulatim per sentinam intrat; sed diu intrando et non exhauriendo mergit navem. Quid est autem exhaurire, nisi bonis operibus agere ne obruant peccata, gemendo, ieiunando, tribuendo, ignoscendo?BX
bk
bk
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 12, § 13.4-42, § 14.8-21, CCSL 36, p. 128-129 : «[§ 13]
Omnium
mala opera inuenit. Quomodo ergo quidam fecerunt ueritatem, et uenerunt ad lucem? Et hoc enim sequitur : Qui autem facit ueritatem, uenit ad lucem, ut manifestentur opera eius, quia in Deo sunt facta. Quomodo quidam opus bonum fecerunt, ut uenirent ad lucem, id est ad Christum? et quomodo quidam dilexerunt tenebras? Si enim omnes peccatores inuenit, et omnes a peccato sanat, et serpens ille in quo figurata est mors Domini, eos sanat qui morsi fuerant, et propter morsum serpentis erectus est serpens, id est mors Domini, propter mortales homines, quos inuenit iniuiî stos; quomodo intellegitur : Hoc est iudicium, quia lux uenit in mundum, et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem; erant enim mala opera eorum? Quid est hoc? quorum enim erant bona opera? Nonne uenisti ut iustifices impios? Sed dilexerunt, inquit, tenebras magis quam lucem. Ibi posuit uim; multi enim dilexerunt peccata sua, multi confessi sunt peccata sua; quia qui confitetur peccata sua, et accusat peccata sua, iam cum Deo facit. Accusat Deus peccata tua; si et tu
accusas, coniungeris
Deo. Quasi duae res sunt, homo et peccator. Quod audis homo, Deus fecit; quod audis peccator, ipse homo fecit. Dele quod fecisti, ut Deus saluet quod fecit. Oportet ut oderis in te opus tuum, et ames in te opus Dei. Cum autem coeperit tibi displicere quod fecisti, inde incipiunt bona opera tua, quia accusas mala opera tua. Initium operum bonorum, confessio est operum malorum. Facis ueritatem, et uenis ad lucem. Quid est facis ueritatem? Non te palpas, non tibi blandiris, non te adulas; non dicis : iustus sum, cum sis iniquus, et incipis facere ueritatem. Venis autem ad lucem ut manifestentur opera tua, quia in Deo sunt facta; quia et hoc ipsum quod tibi displicuit peccatum tuum, non tibi displiceret, nisi Deus tibi luceret, et eius ueritas tibi ostenderet. Sed qui et admonitus diligit peccata sua, odit admonentem lucem et fugit eam, ut non arguantur opera eius mala quae diligit. Qui autem facit ueritatem, accusat in se mala sua; non sibi parcit, non sibi ignoscit, ut Deus ignoscat; quia quod uult ut Deus ignoscat, ipse agnoscit, et uenit ad lucem, cui gratias agit, quod illi quid in se odisset ostenderit [...]. [§ 14] In dilectione autem eius et in misericordia eius qui ambulat, etiam liberatus ab illis lethalibus et grandibus peccatis, qualia sunt facinora, homicidia, furta, adulteria, propter illa quae minuta uidentur esse peccata linguae, aut cogitationum, aut
immoderationis
in rebus concessis, facit ueritatem confessionis, et uenit ad lucem in operibus bonis, quoniam minuta plura peccata si negligantur, occidunt. Minutae sunt guttae quae
flumina
implent; minuta sunt grana arenae; sed si multa arena imponatur, premit atque opprimit. Hoc facit sentina neglecta, quod facit fluctus irruens, paulatim per sentinam intrat; sed diu intrando et non exhauriendo, mergit nauim. Quid est autem exhaurire, nisi bonis operibus agere ne obruant peccata, gemendo, ieiunando, tribuendo, ignoscendo?». [FG2018]
171 Super
Li449
] In
Ed1953
172 dilexerunt] + inquit supra
La88
173 multi] + enim +
La88
174 tua] sua
La88
175 lucem] lucam ante. corr. l
176 flumina
La88 Li449
] flumen
Ed1953
177 arena]
om. La88
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 8
distinctio 8
marg.|
{CIO3d8.1}
CHRYSOSTOMUS.
178* {hom.28} . − Nihil veritate apertius neque fortius; que neque latere vult, neque periculum formidat, neque insidiis tremit, neque gloriam que a multis est desiderat, nulli humanorum obnoxia; unde et Dominus in solemnitatibus ierusalem ascendebat; non se ostentans, neque honorem diligens, sed ut pluribus sua dogmata proponeret, et miraculorum utilitatem. Postquam autem solemnitates solvebantur, ad Iordanem frequenter veniebat, quia et illic etiam turbe concurrebant.
Unde dicitur :
Unde dicitur :
178 Chrysostomus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,22
Post hec venit Iesus et discipuli eius in Iudeam terram, et illic demorabatur cum eis.BY
marg.|
{CIO3d8.2}
BEDA. − Dicit autem post hec, non continuo post disputationem cum Nicodemo, que facta est in179 Hierosolymis, sed peracto spatio temporis de Galilea in Iudeam rediit.BZ
179 In]
om. La88
marg.|
{CIO3d8.3}
ALCUINUS. − [1]
Per Iudeam quidem significantur confitentes quos visitat Christus, [2] ubi enim est peccatorum confessio vel divinarum laudum, illuc venit Christus et discipuli eius, id est doctrina et illuminatio eius, et ibi moratur purgando a vitiis.CA
bl
bl
¶Fons : <revera> [1]
Glossa ordinaria (Io. 3, 22), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231a interl.]
ed. Sacra Pagina
: «
in terram Iudeam
significat
confitentes quos visitat Christus ».
[2] Glossa ordinaria (Io. 3, 22), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231a marg.] ed. Sacra Pagina : «In Iudeam. Moraliter. Ubi est confessio peccatorum vel divinarum laudum illuc venit Iesus et discipuli eius, id est doctrina et illuminatio eius ubi moratur purgando a delictis. Unde sequitur: et ibi morabatur et baptizabat ».
<Non hab.> nec Alcuinus nec Anselmus Laudunensis. [MM2022]
[2] Glossa ordinaria (Io. 3, 22), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231a marg.] ed. Sacra Pagina : «In Iudeam. Moraliter. Ubi est confessio peccatorum vel divinarum laudum illuc venit Iesus et discipuli eius, id est doctrina et illuminatio eius ubi moratur purgando a delictis. Unde sequitur: et ibi morabatur et baptizabat ».
<Non hab.> nec Alcuinus nec Anselmus Laudunensis. [MM2022]
CA
¶Codd. : La88
Li449
Ed1953 {SD2013} {MM2022}
marg.|
Unde sequitur :
Et illic demorabatur cum eis et baptizabat.
marg.|
{CIO3d8.4}
CHRYSOSTOMUS. {hom.28} . − Cum autem evangelista postmodum dicat quod Iesus non baptizabat, sed discipuli eius, manifestum est quoniam et hic hoc dicit, quod soli discipuli baptizabant.CB
marg.|
{CIO3d8.5}
AUGUSTINUS.
180* − [a] Baptizatus autem Dominus baptizabat non eo baptismate quo baptizatus est. Baptizatus est enim a servo, ostendens humilitatis viam, et perducens ad baptismum Domini, hoc est suum. [b] Baptizabat enim Iesus, quomodo Dominus, quomodo Dei Filius.CC
bm
bm
¶Fons : [a]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 3.3-4, CCSL 36, p. 132 : «Baptizatus baptizabat. Non eo
baptismo baptizabat quo baptizatus est. Dat baptismum Dominus baptizatus a seruo, ostendens humilitatis uiam, et perducens ad baptismum Domini, hoc est baptismum suum, praebendo humilitatis exemplum, quia ipse non respuit baptismum serui». [b]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 6.1-2, CCSL 36, p. 133 : Audiamus Iohannem : Baptizabat Iesus. Diximus quia baptizabat Iesus. Quomodo Iesus? quomodo Dominus? quomodo Dei Filius? quomodo Verbum? Sed Verbum caro factum est». [FG2018]
180 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d8.6}
BEDA. − Christo iam autem181* baptizante, adhuc baptizat Ioannes; quia adhuc permanet umbra, nec debet precursor cessare donec veritas manifestetur.
Unde sequitur :
Unde sequitur :
181 iam autem]
inv. Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,23
Erat autem Ioannes baptizans in ennon iuxta salim.
marg.|
Ennon182 hebraice aqua. Unde quasi nominis interpretationem aperiens subdit : Q
uia aque multe erant illic
. Salim oppidum est iuxta Iordanem situm, ubi olim Melchisedech regnavit.CD
182 Ennon] ennos
La88
marg.|
{CIO3d8.7}
HIERONYMUS. Ad Evagrium.
183* − « Nec refert utrum
Salem
an184*
Salim
nominetur, cum vocalibus in medio litteris perraro utantur Hebrei et, pro voluntate lectorum ac regionum varietate, eadem verba, diversis sonis atque accentibus, proferantur »bn
CE .
Sequitur :
Sequitur :
bn
¶Fons : <revera> =
Hieronymus,
Epistulae, ep. 73 (Ad Evangelum presbyterum de Melchisedech), § 8, CSEL 55, p. 21.8-11. [MM2018]*
183 Evagrium
Li449
] Evagrium (epist. 126)
Ed1953
184 an
Li449
] aut
Ed1953
Et veniebant et baptizabantur.
marg.|
{CIO3d8.8}
BEDA. − Quantum catechumenis185 nondum baptizatis prodest doctrina fidei, tantum profuit baptisma Ioannis ante baptisma186* Christi, quia sicut ille predicabat penitentiam et baptismum Christi prenuntiabat187*, et in cognitionem veritatis que mundo apparuit attrahebat : Sic ministri Ecclesie primo erudiunt venientes ad fidem, post peccata eorum redarguunt, deinde in baptismo Christi remissionem promittunt, et sic in cognitionem et dilectionem veritatis attrahunt.CF
bo
bo
¶Fons : <revera>
Glossa ordinaria (Io. 3, 22), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231a marg.]
ed Gloss-e
: «
Et baptizabat
. Quantum catechumenis nondum baptizatis prodest doctrina fidei, tantum profuit baptisma Iohannis
ante
baptisma Christi.
Quia sicut ille
predicabat penitentiam et baptismum Christi prenuntiabat et etiam in cognitionem veritatis que mundo apparuit attrahebat,
sic
ministri Ecclesie primo erudiunt venientes ad fidem,
post
peccata eorum redarguunt, deinde remissionem in
baptismo
Christi
promittunt
et
sic
in
dilectionem et cognitionem veritatis attrahunt».
<cuius fons> iohannes scotus eriugena, In Io., lib. 3, c. 8, CCCM 166, p. 93.7-17 sqq.; SChr. 180, p. 244.7-13 : «Quantum enim cathecuminis nondum baptizatis doctrina fidei prodest, tantum Iohannis baptisma baptizatis in eo, priusquam baptisma Christi subirent, profuit. Iohannes quippe paenitentiam praedicabat et baptismum Christi praenuntiabat et in cognitionem ueritatis, quae mundo apparuit, attraxit. Nonne similiter cotidie ministri faciunt ecclesiae? Erudiunt primo uenientes ad fidem; deinde peccata eorum redarguunt; deinde remissionem omnium peccatorum in baptismate promittunt; ac sic ad cognitionem et dilectionem ueritatis eos attrahunt».
¶Paral. Thomas de Aquino, Summae theologiae tertia pars, q. 38 a. 1 co. : «Respondeo dicendum quod conveniens fuit Ioannem baptizare, propter quatuor. [...] Quarto ut, ad poenitentiam homines inducens, homines praepararet ad digne suscipiendum Baptismum Christi. Unde Beda dicit quod, quantum catechumenis nondum baptizatis prodest doctrina fidei, tantum profuit Baptisma Ioannis ante Baptisma Christi. Quia sicut ille praedicabat poenitentiam, et Baptismum Christi praenuntiabat, et in cognitionem veritatis quae mundo apparuit attrahebat; sic ministri Ecclesiae, qui primo erudiunt, postea peccata eorum redarguunt, deinde in Baptismo Christi remissionem promittunt».
<Non hab.> Haimo Autissiodorensis in loc. cit. Würzburg, Universitatsbibliothek M.p.th.f. 15, f. 63r . [MM2021]
<cuius fons> iohannes scotus eriugena, In Io., lib. 3, c. 8, CCCM 166, p. 93.7-17 sqq.; SChr. 180, p. 244.7-13 : «Quantum enim cathecuminis nondum baptizatis doctrina fidei prodest, tantum Iohannis baptisma baptizatis in eo, priusquam baptisma Christi subirent, profuit. Iohannes quippe paenitentiam praedicabat et baptismum Christi praenuntiabat et in cognitionem ueritatis, quae mundo apparuit, attraxit. Nonne similiter cotidie ministri faciunt ecclesiae? Erudiunt primo uenientes ad fidem; deinde peccata eorum redarguunt; deinde remissionem omnium peccatorum in baptismate promittunt; ac sic ad cognitionem et dilectionem ueritatis eos attrahunt».
¶Paral. Thomas de Aquino, Summae theologiae tertia pars, q. 38 a. 1 co. : «Respondeo dicendum quod conveniens fuit Ioannem baptizare, propter quatuor. [...] Quarto ut, ad poenitentiam homines inducens, homines praepararet ad digne suscipiendum Baptismum Christi. Unde Beda dicit quod, quantum catechumenis nondum baptizatis prodest doctrina fidei, tantum profuit Baptisma Ioannis ante Baptisma Christi. Quia sicut ille praedicabat poenitentiam, et Baptismum Christi praenuntiabat, et in cognitionem veritatis quae mundo apparuit attrahebat; sic ministri Ecclesiae, qui primo erudiunt, postea peccata eorum redarguunt, deinde in Baptismo Christi remissionem promittunt».
<Non hab.> Haimo Autissiodorensis in loc. cit. Würzburg, Universitatsbibliothek M.p.th.f. 15, f. 63r . [MM2021]
185 catechumenis]
scrips.,
catechuminis
La88 Li449
186 baptisma] baptismum
Ed1953
187 prenuntiabat] nuntiabat
Ed1953
marg.|
{CIO3d8.9}
CHRYSOSTOMUS. {hom.28} . − Discipulis autem Iesu baptizantibus, non cessavit Ioannes baptizans usque ad incarcerationem. Quod significat evangelista cum subdit : CG
Numérotation du verset
Io. 3,24
Nondum enim missus fuerat Ioannes in carcerem.
marg.|
{CIO3d8.10}
BEDA. − Ecce aperte notat facta Christi ante Ioannem incarceratum; que alii preterierunt, incipientes ab his que post missum Ioannem in carcerem facta sunt.CH
marg.|
{CIO3d8.11}
AUGUSTINUS.
188* − Quare autem baptizabat Ioannes? Quia oportebat ut Dominus baptizaretur. Non solum autem baptizatus est ab eo, ne baptismus Ioannis melior baptismate Domini videretur.CI
bp
bp
¶Fons : [a]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 6.8-10, § 7.10-12, CCSL 36, p. 133-134 : «Si meministis (ecce iterum dico), dixi quare baptizabat Iohannes : quia oportebat ut Dominus baptizaretur
[...]. [§ 7] : «Ergo ut ostenderetur melior baptismus quem daturus erat Dominus, et ille tamquam serui intellegeretur, ille tamquam Domini, baptizatus est Dominus, ut praeberet humilitatis exemplum; non solus autem baptizatus est ab eo, ne baptismus Iohannis melior baptismo Domini uideretur». [FG2018]
188 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
marg.|
{CIO3d8.12}
CHRYSOSTOMUS.
189* {hom.28} . − Sed cuius gratia usque tunc baptizabat? Si enim cessasset, estimaretur zelo vel ira facere; sed persistens, non sibi ipsi gloriam acquirebat, sed Christo auditores mittebat. Et multo efficacius hoc faciebat quam discipuli Christi, quia insuspicabile eius erat testimonium, et maiorem gloriam apud omnes habebat. Ideo etiam adhuc baptizabat, ne discipulos suos in ampliorem zelum immitteret. Estimo autem et propter hoc permissam esse mortem Ioannis, et eo sublato de medio, Iesum maxime predicare cepisse, ut omnis multitudinis affectio ad Christum transiret, et non ultra his que de utroque erant sententiis scinderetur. Zelotype enim se habentes discipuli Ioannis ad Christi discipulos et ad ipsum Christum, quia viderunt discipulos Christi baptizantes, ceperunt dicere ad eos qui baptizabantur, quasi aliquid maius haberet baptisma Ioannis baptismate discipulorum Christi.
Unde subditur :
Unde subditur :
189 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,25
Facta est ergo questio ex discipulis Ioannis cum Iudeis de purificatione.
marg.|
Quoniam enim ipsi questionem moverunt, sed non Iudei, evangelista occulte monstrat, non dicens quod Iudeus quesivit, sed quod questio facta est ex discipulis Ioannis.CJ
marg.|
{CIO3d8.13}
AUGUSTINUS.
190 − Intelligas ergo dixisse Iudeos maiorem esse Christum, et ad eius baptisma debere concurri, illi autem nondum intelligentes defendebant baptismum Ioannis. Ventum est ergo ad ipsum Ioannem, ut solveret questionem.bq
Unde sequitur :
Unde sequitur :
bq
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 8.8-12, CCSL 36, p. 134 : «Intellegas dixisse iudaeos maiorem esse christum, et ad eius baptismum debere concurri. illi nondum intellegentes, defendebant baptismum iohannis. uentum est ad ipsum iohannem, ut solueret quaestionem». [FG2018]
190 Augustinus
Li449 Ed1953
] lac. ad rubricam
La88
, + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,26
Et venerunt ad Ioannem et dixerunt ei : Rabbi, qui erat tecum trans Iordanem, ecce baptizat191.
191 Ecce baptizat]
om. La88
marg.|
{CIO3d8.14}
CHRYSOSTOMUS. {hom.28} . − Hoc est quem tu baptizasti. Non autem dixerunt : quem tu baptizasti, quia coacti essent et vocis eius meminisse que super eum est delata; sed dicunt
qui erat tecum
, quasi qui discipuli ordinem habebat, nihil plus habens nobis, nunc se a te separans baptizat.
Addunt autem :
Addunt autem :
Cui etiam testimonium perhibuisti,
marg.|
Quasi dicant : quem tu clarum ostendisti, et circumspectum fecisti, eadem tibi audet. Et hoc est quod dicunt :
Ecce hic baptizat.
marg.|
Non autem in hoc solum estimabant se excitare eum, sed et in eo quod de reliquo ea que ipsorum erant reprobabantur.CK
Unde subdunt :
Unde subdunt :
Et omnes veniunt ad eum.
marg.|
{CIO3d8.15}
ALCUINUS. − Quasi dicerent192* : Te dimisso omnes currunt ad baptismum illius quem tu baptizasti.CL
br
br
¶Fons : <revera>
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 25-26), CCCM 267, p. 59.219 sqq. : «Et nouissime uentum est ad Iohannem, ut solueret quaestionem quam habebant de discretione inter baptismum Christi et baptismum Iohannis ET DIXERUNT EI: RABBI, QUI ERAT TECUM TRANS IORDANEN? Quasi indignantes quod pluriores uenirent ad baptismum Christi dicunt: Te dimisso omnes
concurrunt
ad baptismum illius, quem tu baptizasti».[MM2022]
192 dicerent
Li449
] d.
La88 Mt366
, dicat
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 9
distinctio 9
marg.|
{CIO3d9.1}
CHRYSOSTOMUS.
193* {hom.28} . − Interrogatus Ioannes, non vehementer discipulos increpat, timens ne ab eo separati, aliquid aliud operentur; sed remisse quodammodo eis loquitur.
Unde dicitur :
Unde dicitur :
193 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,27
Respondit Ioannes et dixit eis : Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de celo.
marg.|
Quasi dicat : etsi preclara sunt que Christi sunt, etsi omnes ad eum currunt, mirari non oportet : Deus enim est qui hoc facit. Humana enim facile deprehensibilia sunt, et imbecillia, et velociter defluunt; hec194 autem non talia sunt. Non ergo sunt humanitus adinventa, sed divinitus ordinata. Si autem humilius loquitur de Christo, non mireris. Non enim erat conveniens195 quod preassumptos a tali passione, scilicet invidie, ab initio doceret196 omnia; sed interim vult eos terrere, ostendens quod ad impossibilia conantur, et quod Deo rebelles inveniuntur.CM
194 Hec] hoc
La88
195 Conveniens] contingens
La88
196 Doceret] docet
La88
marg.|
{CIO3d9.2}
AUGUSTINUS.
197 − Vel aliter. Hoc Ioannes de seipso dicit : quasi homo de celo accepi, ergo quia accepi ut aliquid essem, inanem198 me vultis199 esse, ut loquar contra veritatem?CN
bs
bs
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 9.7-18, CCSL 36, p. 135 : «De quo putatis hoc dixisse Iohannem? De seipso : Quasi homo accepi, ait, de caelo. Intendat Caritas uestra. Non potest homo quidquam accipere, nisi fuerit ei datum de caelo. Ipsi uos mihi testimonium perhibetis quod dixerim : Ego non sum Christus. Tamquam dicens : Quid uos fallitis? uos ipsi mihi quomodo proposuistis istam quaestionem? Quid mihi dixistis? Rabbi, qui erat tecum trans Iordanem, cui tu testimonium perhibuisti. Nostis ergo quale testimonium illi perhibui; modo dicturus sum non esse illum, quem dixi esse? Ergo quia aliquid accepi de caelo ut aliquid essem, inanem me uultis esse, ut loquar contra ueritatem?». [FG2018]
197 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
198 Inanem] que an est
La88
199 Vultis] iustus
La88
marg.|
{CIO3d9.3}
CHRYSOSTOMUS. − Et vide quia hoc quod estimabant proponi200 in Christi subversione201, quando dixerunt cui testimonium perhibuisti, hoc in eos convertit, dicens :
200 Poponi] proponunt
La88
201 Subversione] subversionem
La88
Numérotation du verset
Io. 3,28
Ipsi vos mihi testimonium perhibetis, quod dixerim : non sum ego Christus.
marg.|
Quasi dicat : si verum meum testimonium estimatis, dicite202 quoniam illum mihi prehonorare oportet.
Unde subdit :
Unde subdit :
202 Dicite] discite
La88
Sed quoniam missus sum ante illum.
marg.|
Quasi dicat : minister sum, et ea que sunt eius qui me misit dico, non humana gratia blandiens ei, sed Patri eius qui me misit, ministrans.CO
marg.|
{CIO3d9.4}
ALCUINUS. − Sed quasi
203* aliquis dicat : quandoquidem tu non es Christus, quis ergo es tu? vel quis est ille cui perhibes testimonium? Ad hoc respondet : Ille est sponsus; ego sum amicus sponsi, missus ut per me sponsa preparetur suo sponso.
Unde subditur :
Unde subditur :
203 quasi] si
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,29
Qui habet sponsam, sponsus est.
marg.|
S
ponsam dicit Ecclesiam ex omnibus gentibus congregatam, que virgo est integritate mentis, perfectione caritatis, unitate catholice fidei, concordia pacis, integritate anime et corporis, que habet sponsum204 de quo quotidie generat.CP
bt
bt
¶Fons :
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 29), CCCM 267, p. 59.236 sqq. : «QVI HABET SPONSAM SPONSVS EST. Quasi : Quandoquidem tu non es Christus, quid
ergo es tu, uel
quid
est ille cui perhibes testimonium? Ad hoc respondet : Ille est sponsus, ego autem amicus sum sponsi, missus ut per me sponsa praeparetur suo sponso. Zelo sponsam non michi sed sponso, quia non est mea sponsa, sed Christus est sponsus, qui est rex omnis terrae, quem adorant omnes reges, cui seruiunt omnes gentes. QVI HABET SPONSAM, id est
aecclesiam ex omnibus gentibus congregatam, quae uirgo est integritate mentis, perfectione caritatis, unitate catholicae fidei, concordia pacis, integritate animae et corporis, quae habet sponsum de quo cotidie generat». [MM2020]
204 Sponsum] sensum
La88
* (corr. marg. al. m.)
marg.|
{CIO3d9.5}
BEDA. − Ceterum frustra est virgo corpore que virgo non manet in mente. Hanc autem sponsam Christus in thalamo uteri virginalis sibi sociavit, et eamdem pretio sui sanguinis redemit.CQ
marg.|
{CIO3d9.6}
THEOPHYLACTUS. − Omnis etiam anime sponsus Christus est; sponsalium vero locus, ubi coniunctio efficitur, locus est baptismatis, sive Ecclesia. Dat vero arrham sponse, peccatorum remissionem, Spiritus Sancti communionem; perfectiora vero in futuro seculo retribuet dignis. Nullus autem alius est sponsus nisi solus Christus. Omnes namque doctores paranymphi existunt, sicut et precursor. Nullus enim bonorum largitor est nisi Dominus. Omnes alii ministri sunt bonorum, que dantur a Domino.CR
bu
bu
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 29), PG 123, 1221A 5–B 1. [CGC2014]
marg.|
{CIO3d9.7}
BEDA. − Sponsam igitur suam Dominus amico suo, id est ordini predicatorum, commendavit205; qui eam non sibi sed Christo zelare debet.CS
Unde subditur :
Unde subditur :
205 Commendavit] commendaverit
La88
Amicus autem sponsi, qui stat206 et audit eum, gaudio207 gaudet propter vocem sponsi.
206 Stat] + qui
La88
* (cancel.)
207 gaudio]
om. La88
marg.|
{CIO3d9.8}
AUGUSTINUS.
208 − Quasi dicat : Non est mea sponsa. Sed numquid non gaudes in nuptiis? Immo gaudeo209; ait quia amicus sponsi gaudio gaudet etc.210*. CT
bv
bv
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 12.2-3, CCSL 36, p. 137 : «Redeamus, uideamus quid dicit iste : Qui habet sponsam, sponsus est; non est mea sponsa. Et
non gaudes in nuptiis? Immo gaudeo, ait : Amicus autem sponsi, qui stat et audit eum, gaudio gaudet propter uocem sponsi». [FG2018]*
208 Augustinus] + In Ioannem
Ed1953
209 gaudeo] gaudio
cacogr. Li449
210 amicus sponsi gaudio gaudet etc.] sum amicus sponsi
Ed1953
marg.|
{CIO3d9.9}
CHRYSOSTOMUS.
211* {hom.28} . − Sed qualiter qui dixitbw : « Non sum dignus solvere212 corrigiam213 calciamenti », amicum nunc seipsum dicit? Non quidem propter honoris equalitatem, sed multitudinem gaudii representare volens. Non enim in talibus ita ministri sponsi letantur sicut amici. Simul autem et condescendens eorum imbecillitati amicum214 se dicit : quia enim estimabant eum morderi ab his que fiebant, ostendit quod non solum non mordetur, sed et valde gaudet, si sponsum sponsa215 cognoscit.CU
bw Io. 1, 27.
211 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
212 Solvere] eius +
La88
213 Corrigiam] corrigias
La88
214 Amicum] cum
La88
(après un espace blanc)
215 Sponsum sponsa] sponsus sponsum
La88
marg.|
{CIO3d9.10}
AUGUSTINUS.
216 − Sed
[d] quare stat? Quia non cadit, quia humilis est. Vide stantem in solido :
216 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
Non sum dignus corrigiam calciamenti ei solvere.
marg.|
[e] Stat autem et audit eum. Si ergo cadit, non audit eum : ergo stare debet amicus sponsi217 et audire, id est permanere in gratia quam accepit, et audire vocem ad quam gaudeat. [c] Non, inquit, gaudeo propter vocem meam, sed propter vocem sponsi gaudeo : ego in audiendo, ille in dicendo; ego auris, ille Verbum. [b] qui enim custodit sponsam vel uxorem amici sui dat quidem operam ut nullus alius ametur; sed si amari se pro amico voluerit, et uti voluerit commendata sibi, quam detestandus universo generi humano apparet? [a] Multos autem adulteros video, qui sponsam tanto pretio emptam possidere volunt, et id agunt verbis suis ut pro sponso amentur.CV
bx
bx
¶Fons : [a]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 10.7-18, CCSL 36, p. 135 : «Multos
enim
adulteros uideo, qui sponsam tanto pretio emtam, amatam foedam ut pulcra fieret, illo emtore, illo liberatore, illo decoratore, possidere uolunt; et id agunt uerbis suis, ut pro sponso amentur». [b]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 11.10-14, CCSL 36, p. 136 : «Qualis ergo ille, qui
custodiens
sponsam uel uxorem amici sui, dat quidem operam ut nullus alius ametur, sed si se amari pro amico uoluerit, et uti uoluerit commendata sibi, quam detestandus uniuerso humano generei apparet?».
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 13, § 12.5-11, CCSL 36, p. 137 : «[c]
Non, inquit, gaudeo propter uocem meam, sed propter uocem sponsi gaudeo. Ego sum in audiendo, ille in dicendo; ego sum enim illuminandus, ille lumen; ego sum in aure, ille Verbum. Ergo amicus sponsi stat et audit eum. [d]
Quare stat? quia non cadit. Quare
non cadit? quia humilis est. Vide stantem in solido : Non sum dignus corrigiam calceamenti eius soluere». [e]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 2.17-22, CCSL 36, p. 141-142 : «Propter uocem sponsi gaudet amicus sponsi, ait, non propter uocem suam; et stat, et audit eum. Si ergo cadit, non audit eum; de illo enim quodam qui cecidit, dictum est : Et in ueritate non stetit; de diabolo dictum est. Ergo stare debet amicus sponsi et audire. Quid est stare? Permanere in gratia eius quam accepit. Et
audit
uocem ad quam gaudeat». [FG2018]
217 Sponsi] sponse
La88
marg.|
{CIO3d9.11}
CHRYSOSTOMUS. {hom.28} . − Vel aliter. Quod dicit qui stat, non sine causa posuit; sed indicans quod que sua sunt, iam cessaverunt, et quoniam eum de reliquo stare oportet et audire : quod quidem dicit, a parabola sermonem transferens ad propositum : quia enim sponsi et sponse mentionem fecerat, ostendit qualiter hec sponsalia fiant, quia per vocem et doctrinam : « Fides enim est ex auditu, auditus autem per verbum Dei »by . Et quoniam ea que speraverat evenerunt, idcirco subdit :
by Rm. 10, 17.
In hoc autem gaudium meum impletum est,
marg.|
id est perfectum est a me opus quod fieri oportebat et plus nihil operari possum de reliquo.CW
marg.|
{CIO3d9.12}
THEOPHYLACTUS. − Unde nunc gaudeo, quod scilicet omnes illum attendunt. Si enim non accessisset ad sponsum sponsa, id est populus, tunc dolerem ego paranymphus.CX
bz
bz
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 29), PG 123, 1220C6-9. [CGC2014]
marg.|
{CIO3d9.13}
AUGUSTINUS.
218* − Vel aliter. In hoc gaudium meum impletum est, ut scilicet gaudeam ad vocem sponsi. habeo gratiam meam; plus non mihi assumo, ne219 quod accepi amittam. Qui enim vult gaudere de se, tristis est; qui autem vult de Deo gaudere, semper gaudebit, quia Deus sempiternus est.CY
ca
ca
¶Fons : [a]
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 2.13-15, § 3.1-4, CCSL 36, p. 141-142 : «[§ 2]
Qui enim uult gaudere de se, tristis erit; qui autem de Deo uult gaudere, semper gaudebit, quia Deus sempiternus est
[...]. [§ 3] : «Hoc ergo sequitur, et dicit Iohannes : Hoc ergo gaudium meum impletum est. Quod est gaudium ipsius? ut
gaudeat
ad uocem sponsi. Impletum est in me, habeo gratiam meam, plus mihi non assumo, ne et quod accepi amittam». [FG2018]
218 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
219 Ne] et +
La88
marg.|
{CIO3d9.14}
BEDA. − Gaudio autem gaudet homo propter vocem sponsi, cum intelligit220 non se debere gaudere de sapientia sua, sed de sapientia quam accepit a Domino. Quisquis enim in benefactis non gloriam suam vel laudem requirit, neque terrena lucra sed celestia cupit, hic amicus est sponsi.CZ
220 Intelligit] intelligat
La88
marg.|
{CIO3d9.15}
CHRYSOSTOMUS.
221* {hom.28} . − Deinde non solum circa presentia, sed etiam circa futura passionem invidie a se removit, dicens :
221 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,30
Illum oportet crescere, me autem minui.
marg.|
Quasi dicat : que nostra sunt, steterunt, et cessaverunt de reliquo; crescunt autem que sunt illius.DA
marg.|
{CIO3d9.16}
AUGUSTINUS.
222 − Sed quid est hoc
illum oportet crescere?
Deus nec crescit, nec minuitur. Sed Ioannes et Iesus, quod ad carnem attinet223, coevi erant. Sex menses, qui intererant, nullam distinguunt etatem. Magnum est hoc sacramentum. Antequam veniret Dominus, homines gloriabantur de se : venit ille homo, ut minueretur hominis gloria et augeretur gloria Dei. Sic enim venit ille ut dimitteret peccata, et homo confiteretur. Etenim confessio hominis, humilitas hominis, miseratio Dei, altitudo Dei224. Hanc autem veritatem etiam225 passionibus significaverunt Christus et Ioannes. Nam Ioannes capite minutus est, Christus autem226 in cruce exaltatus. Deinde natus est Christus, cum iam inciperent crescere dies; natus est Ioannes quando ceperant minui dies. Crescat227 ergo in nobis gloria Dei, et minuatur gloria nostra, ut in Deo crescat et nostra. Quanto autem magis intelligis Deum, videtur in te crescere Deus. Non autem in se crescit, sed semper perfectus est : sicut si curarentur alicuius oculi ex pristina cecitate, et inciperet videre paululum lucis, et alia die plus videret, videretur ei lux228 crescere; lux tamen perfecta est, sive ipse videat, sive non : sic enim et interior homo proficit quidem in Deo, et Deus in illo videtur crescere; ipse autem minuitur, ut a gloria sua decidat, et in gloria Dei surgat.DB
cb
cb
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 4.4-24, § 5.1-44, CCSL 36, p. 143-144 : «[§ 4]
Deus autem nec crescit, nec minuitur. Si enim crescit, perfectus non est; si minuitur, Deus non est. Iesus autem Deus quomodo crescit? Si ad aetatem, quia dignatus est esse homo, et fuit puer; et cum sit Verbum Dei, infans in praesepi iacuit, et cum ipse matrem suam condiderit, lac infantiae de matre suxit; quia creuit ergo Iesus aetate carnis, ideo forte, dictum est : Illum oportet crescere, me autem minui. Sed quare et hoc? Iohannes et Iesus, quod ad carnem
pertinet, coaeui erant; sex menses inter se habebant, pariter creuerant; et si diutius ante mortem Dominus noster Iesus Christus uellet hic esse, et ipsum Iohannem hic secum esse, quomodo pariter creuerant, ita pariter senescere poterant; quare ergo, Illum oportet crescere, me autem minui? Primo, quia iam et Dominus triginta annorum erat; numquid iuuenis, si iam triginta annorum sit, adhuc crescere? Iam ab ipsa aetate uergere incipiunt homines, et declinare ad grauiorem aetatem, et inde ad senectutem. Sed et si pueri essent ambo, non diceret : Illum oportet crescere, me autem minui; sed diceret : Simul nos oportet crescere. Nunc autem triginta annorum ille, triginta et ille; sex menses qui intererant, nullam distinguunt aetatem; magis illud inuenit lectio quam aspectio. [§ 5] Quid ergo est, Illum oportet crescere, me autem minui? Magnum hoc sacramentum ! Intellegat Caritas uestra. Antequam ueniret Dominus Iesus, homines gloriabantur de se; uenit ille homo, ut minueretur hominis gloria, et augeretur gloria Dei.
Etenim uenit ille sine peccato, et inuenit omnes cum peccato. Si sic uenit ille ut dimitteret peccata, Deus largiatur, homo
confiteatur. Etenim confessio hominis, humilitas hominis, miseratio Dei, altitudo Dei. Si ergo uenit ille, dimittere homini peccata, agnoscat homo humilitatem suam, et Deus faciat misericordiam suam. Illum oportet crescere, me autem minui; hoc est, illum oportet dare, me autem accipere; illum oportet glorificari, me autem confiteri. Intellegat homo gradum suum, et confiteatur Deo, et audiat apostolum dicentem homini superbiento et elato, extollere se uolenti : Quid enim habes quod non accepisti? si autem accepisti, quid gloriaris quasi non acceperis? Intellegat ergo homo quia accepit, qui uolebat suum dicere quod non est eius, et minuatur; bonum est enim illi ut Deus in illo glorificetur. Ipse in se minuatur, ut in Deo augeatur. Haec testimonia et hanc ueritatem, etiam passionibus suis significauerunt Christus et Iohannes. Nam Iohannes capite minutus. Christus in cruce exaltatus; ut et ibi appareret quid est : Illum oportet crescere, me autem m t nui. Deinde natus est Christus cum iam inciperent crescere dies, natus est Iohannes quando coeperunt minui dies. Adtestata est ipsa creatura et ipsae passiones uerbis Iohannis dicentis, Illum oportet crescere, me autem minui. Crescat ergo in nobis gloria Dei, et minuatur gloria nostra, ut in Deo crescat et nostra. Hoc enim dicit apostolus, hoc dicit scriptura sancta : Qui gloriatur, in Domino glorietur. In te uis gloriam? crescere uis, sed malo tuo male crescis. Qui enim male crescit, iuste minuitur. Crescat ergo Deus qui semper perfectus est, crescat in te. Quanto
enim
magis intellegis Deum, et quanto magis capis, uidetur in te crescere Deus; in se autem non screscit, sed semper perfectus est. Intellegebas heri modicum, intellegis hodie amplius, intelleges cras multo amplius; lumen ipsum Dei crescit in te; ita uelut Deus crescit, qui semper perfectus manet. Quemadmodum
si curarentur alicuius oculi ex pristina caecitate, et inciperet uidere paululum lucis, et alia die plus uideret, et tertia die amplius, uideretur
illi lex
crescere; lux tamen perfecta est, siue ipse uideat, siue non uideat. Sic est et interior homo : proficit quidem in Deo et Deus in illo uidetur crescere; ipse
tamen
minuitur, ut a gloria sua decidat, et in
gloriam
Dei surgat». [FG2018]
222 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
223 Attinet] attinent
La88
224 Altitudo dei]
om. La88
225 Etiam] et
La88
226 Autem] om
La88
227 Crescat] crescerat
La88
228 lux] sic
Li449 Ed1953
marg.|
{CIO3d9.17}
THEOPHYLACTUS. − Vel aliter. Sicut aliorum luminarium, adveniente sole, lumen extingui videtur, licet229 non sit secundum veritatem extinctum, sed a maiori occultatum; sic et precursor tamquam stella a sole celatus, minui dicitur. Crescit autem Christus prout paulatim manifestat se per miracula : non quod in virtutibus cresceret aut proficeret (hec nempe Nestorii est opinio), sed secundum ostensionem divinitatis eius.DC
cc
cc
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 30), PG 123, 1220D6–1221A1. [CGC2014]
229 Licet] cum
La88
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 10
distinctio 10
marg.|
{CIO3d10.1}
CHRYSOSTOMUS.
230* {hom.29} . − Sicut vermis ligna corrodit et erugo ferrum, ita vana gloria nutrientem se perdit animam; ideo multo studio opus est ut hanc destruamus passionem. Unde Ioannes multis rationibus discipulos suos habentes passionem hanc231, vix mitigat; post illa enim que antea dixerat, rursus eos aliis disponit sermonibus, dicens :
230 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
231 Habentes passionem hanc] hanc passionem habentes
La88
Numérotation du verset
Io. 3,31
Qui desursum venit, super omnes est.
marg.|
Quasi dicat : quia vos meum232 extollitis testimonium, et ex hoc dicitis me esse digniorem fide, eo scilicet cui testimonium perhibui; hoc necesse est vos scire, quod non est eum qui de celis venit, fieri fide dignum ab eo qui terram habitat233; et hoc est quod dicit :
Super omnes est
, quia ipse sibi sufficiens, et quod omnibus incomparabiliter maior est.DD
232 Meum] me non
La88
233 Habitat] habitaut ante. corr.
La88
marg.|
{CIO3d10.2}
THEOPHYLACTUS. − Ipse enim Christus desursum venit a Patre descendens, et super omnes est, distinctus ab omnibus.DE
cd
cd
¶FonsG :
Theophylactus
, Enarratio in Evangelium Ioannis(Io. 3, 31), PG 123, 1221B11-13. [CGC2014]
marg.|
{CIO3d10.3}
ALCUINUS. − [1]
Vel
desursum venit,
id est de altitudine humane nature, quam habuit ante peccatum primi hominis. De illa enim
234 altitudine assumpsit Verbum Dei humanam naturam. Non assumpsit culpam cuius assumpsit penam.
[2] Sequitur :
[2] Sequitur :
234 Enim]
om. La88
Qui est de terra, de terra est,
marg.|
id est terrenus est,
et de terra loquitur,
marg.|
id est terrena
loquitur.
DF
ce
cf
cg
ce
¶Fons : <revera> [1]
Glossa ordinaria (Io. 3, 31), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231b marg.]
ed. Sacra Pagina
: «Qui desursum id est de altitudine humane nature ante peccatum primi
parentis, quia de illa altitudine assumpsit Verbum Dei humanam naturam et non assumpsit culpam cuius assumpsit penam. [2] Qui enim de celo, id est de Patre venit duobus modis super omnia est. Primo super omnem humanitatem qui de ipsa priusquam peccaret venit. Secundo iuxta altitudinem Patris cui est equalis ».
cf
<ex quo>
Petrus Lombardus,
Sententiae
, lib. 3, d. 16, c. 2, ed. I. Brady, p. 105.9-12: « De primo statu accepit immunitatem peccati; unde augustinus, illud ioannis euangelistae exponens:
Qui
desursum
uenit, super omnes est, dicit christum uenisse desursum,
id est de altitudine humanae naturae ante peccatum,
quia
de illa altitudine assumpsit uerbum dei humanam naturam,
dum
non assumpsit culpam, cuius assumpsit poenam
».
[2] Glossa ordinaria (Io. 3, 31), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231b interl.] ed. Sacra Pagina : «
[2] Glossa ordinaria (Io. 3, 31), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231b interl.] ed. Sacra Pagina : «
cg
Qui :
Ioannes
est de terra :
natus ;
de terra est :
terrenus est ex se ;
et de terra loquitur :
et ecce terrena sapit et dicit, si vero divina ex illuminante est ».
<Non hab.> nec Alcuinus nec Anselmus Laudunensis. [MM2022]
<Non hab.> nec Alcuinus nec Anselmus Laudunensis. [MM2022]
DF
¶Codd. : La88
Li449
Ed1953 {SD2013} {MM2022}
marg.|
{CIO3d10.4}
CHRYSOSTOMUS. {hom.29} − Et nimirum non ex terra erant ei omnia : etenim animam habebat, et spiritum participabat non ex terra. qualiter igitur ipse de terra se esse dicit? nihil aliud per235 hoc ostendit occulte quam quod parvus est, utpote humi reptans236, et in terra natus, et nulla comparatione dignus ad Christum, qui nobis desuper venit. non autem dicit de terra loquitur, quoniam ex propria mente loquebatur; sed de terra se loqui dicit in comparatione ad Christi doctrinam; quasi dicat : parva et humilia sunt que mea sunt, comparata his que Christi sunt, qualia decens est suscipere terrestrem naturam in comparatione ad illum « in quo sunt omnes thesauri sapientie et scientie Dei absconditi »ch .DG
ch Col. 2, 3.
235 Per]
om. La88
236 Utpote humi reptans] velud terrene veniens
La88
marg.|
{CIO3d10.5}
AUGUSTINUS.
237 − Vel quod dicit de terra loquitur, de homine dicebat quantum ad ipsum hominem pertinet. Si enim aliqua loquitur divina, illuminatus est a Deo; sicut Apostolus dicitci : « Non autem ego, sed gratia Dei mecum ». Ergo Ioannes, et quod ad Ioannem pertinet, de terra est, et de terra loquitur. Si quid divinum audivistis238 a Ioanne, illuminantis est, non recipientis.DH
cj
ci 1Cor. 15, 10.
cj
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 6.10-23, CCSL 36, p. 144-145 : «Quomodo ergo de terra loquitur? Sed de homine dicebat. Quantum ad ipsum hominem pertinet, de terra est, et de terra loquitur; si
autem
aliqua loquitur diuina, illuminatus est a Deo. Nam si non esset illuminatus, terra terram loqueretur. Ergo seorsum est gratia Dei, seorsum natura hominis. Modo naturam hominis interroga; nascitur et crescit, usitata ista hominum discit. Quid nouit nisi terram de terra? Humana loquitur, humana nouit, humana sapit; carnalis carnaliter aestimat, carnaliter suspicatur; ecce est totus homo. Veniat gratia Dei, illuminet tenebras illius, sicut dicit : Tu illuminabis lucernam meam, Domine; Deus meus, illumina tenebras meas; assumat mentem humanam, conuertat ad lucem suam; incipit iam dicere, quod
apostolus dicit : Non ego autem, sed gratia Dei mecum; et : Viuo autem iam non ego, uiuit autem in me Christus. Hoc est : illum oportet crescere, me autem minui. Ergo Iohannes, quod ad Iohannem pertinet, de terra est, et de terra loquitur; si quid diuinum
audisti
a Iohanne, illuminantis est, non recipientis». [FG2018]
237 Augustinus
La88
#
Li449
] + In Ioannem
Ed1953
238 Audivistis] audistis
La88
marg.|
{CIO3d10.6}
CHRYSOSTOMUS. {hom.29} . − Extincta igitur discipulorum passione, de reliquo cum ampliori propalatione loquitur de Christo. Nam ante hoc superfluum erat ista premittere, in mente audientium locum habere nondum valentia.DI
Unde subditur 239* :
Unde subditur 239* :
239 subditur] sequitur
Ed1953
Qui de celo240*.
240 celo] + venit
Ed1953
marg.|
{CIO3d10.7}
AUGUSTINUS. − Id est de Patre
venit
marg.|
duobus modis :
super omnes est.
marg.|
Primo super omnem humanitatem qui de ipsa, priusquam peccaret, venit. Secundo iuxta altitudinem Patris cui est equalis.DJ
ck
ck
¶Fons :
<revera> Glossa ordinaria (Io. 3, 31), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231b marg.] ed Gloss-e : «[1] Qui desursum . Id est de altitudine humane nature ante peccatum primi parentis, quia de illa altitudine assumpsit Verbum Dei humanam naturam et non assumpsit culpam cuius assumpsit penam. [2] Qui enim de celo , id est de Patre venit duobus modis super omnia est. Primo super omnem humanitatem qui de ipsa priusquam peccaret venit. Secundo iuxta altitudinem Patris cui est equalis». [MM2020]
<cuius fons> [2] iohannes scotus eriugena, In Io., lib. 3, c. 11, CCCM 166, p. 102.53 sqq. : «Duobus itaque modis unigenitus filius dei super omnia esse credendus est : primo, quia super omnem humanitatem exaltatur, qui de ipsa, priusquam peccaret, uenit; secundo, quod iuxta altitudinem diuinitatis, in qua patri aequalis est, omnem superat creaturam». [FG2018]*
<ex quo> [1] Petrus Lombardus, Sententiae, lib. 3, d. 16, c. 2, ed. I. Brady, p. 105.9-12 : «De primo statu accepit immunitatem peccati; unde augustinus, illud ioannis euangelistae exponens : Qui desursum uenit, super omnes est, dicit christum uenisse desursum, id est de altitudine humanae naturae ante peccatum, quia de illa altitudine assumpsit uerbum dei humanam naturam, dum non assumpsit culpam, cuius assumpsit poenam».
<Non hab.> Augustinus, Opera omnia.
¶Nota Thomas étend à toute la sentence de la Glose ordinaire l’attribution à Augustin du seul premier segment, lue dans les Sentences de Pierre Lombard. [MM2020]
<revera> Glossa ordinaria (Io. 3, 31), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 231b marg.] ed Gloss-e : «[1] Qui desursum . Id est de altitudine humane nature ante peccatum primi parentis, quia de illa altitudine assumpsit Verbum Dei humanam naturam et non assumpsit culpam cuius assumpsit penam. [2] Qui enim de celo , id est de Patre venit duobus modis super omnia est. Primo super omnem humanitatem qui de ipsa priusquam peccaret venit. Secundo iuxta altitudinem Patris cui est equalis». [MM2020]
<cuius fons> [2] iohannes scotus eriugena, In Io., lib. 3, c. 11, CCCM 166, p. 102.53 sqq. : «Duobus itaque modis unigenitus filius dei super omnia esse credendus est : primo, quia super omnem humanitatem exaltatur, qui de ipsa, priusquam peccaret, uenit; secundo, quod iuxta altitudinem diuinitatis, in qua patri aequalis est, omnem superat creaturam». [FG2018]*
<ex quo> [1] Petrus Lombardus, Sententiae, lib. 3, d. 16, c. 2, ed. I. Brady, p. 105.9-12 : «De primo statu accepit immunitatem peccati; unde augustinus, illud ioannis euangelistae exponens : Qui desursum uenit, super omnes est, dicit christum uenisse desursum, id est de altitudine humanae naturae ante peccatum, quia de illa altitudine assumpsit uerbum dei humanam naturam, dum non assumpsit culpam, cuius assumpsit poenam».
<Non hab.> Augustinus, Opera omnia.
¶Nota Thomas étend à toute la sentence de la Glose ordinaire l’attribution à Augustin du seul premier segment, lue dans les Sentences de Pierre Lombard. [MM2020]
marg.|
{CIO3d10.8}
CHRYSOSTOMUS.
241* {hom.29} . − Magnum autem quid et excelsum dicens de Christo, rursus ad humilius ducit sermonem, dicens :
241 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,32
Et quod vidit et audivit, hoc testatur,
marg.|
quia scilicet per sensus hos omnia certissime discimus, et digni fide estimamur esse magistri de his que visu suscepimus, vel auditu apprehendimus. Hoc de Christo astruere volens Ioannes dixit :
Quod
242 : V
idit et audivit, hoc testatur,
ostendens, quod nihil eorum que ab ipso dicebantur, falsum est, sed omnia vera sunt; quasi dicat : ego indigeo audire ea que ab illo dicuntur qui desuper venit, annuntians ea que vidit et audivit; id est que solus ipse manifeste novit.DK
242 Quod] que +
La88
marg.|
{CIO3d10.9}
THEOPHYLACTUS. − Cum ergo audis quod Christus ea que audivit et vidit a Patre, loquitur, non putes quod a Patre indigeat243 addiscere; sed quia omnia quecumque naturaliter novit, a Patre244 habet, propter hoc a Patre audire dicitur, quecumque novit. Sed quid est quod Filius audivit a Patre? Forte Filius, Patris verbum audivit? Immo Filius Patris Verbum est.DL
cl
cl
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 32), PG 123, 1221D13–1224A4. [CGC2014]
243 A patre indigeat] indigeat a patre
La88
244 Patre] habere + eras.
La88
marg.|
{CIO3d10.10}
AUGUSTINUS.
245 − Quando concipis verbum quod proferas, rem vis dicere, et ipsa rei conceptio in corde tuo iam verbum est. Quomodo ergo tu verbum quod246 loqueris, in corde habes, et apud te247 est, sic Deus edidit Verbum; hoc est, genuit Filium. Cum ergo Verbum Dei Filius sit, Filius autem locutus est nobis, non verbum suum, sed Verbum Patris se nobis loqui voluit, qui Verbum Patris loquebatur. Hoc ergo quomodo decuit et oportuit, dixit Ioannes.DM
cm
cm
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 7.32-53, CCSL 36, p. 145-146 : «Quando concipis uerbum quod dicas — dicam enim, si potero, quod in nobis adtendamus, non unde illud comprehendamus — quando ergo concipis uerbum quod proferas, rem uis dicere, et ipsa rei conceptio in corde tuo iam uerbum est; nondum processit, sed iam natum est in corde, et manet ut procedat; adtendis autem ad quem procedat, cum quo loquaris; si latinus est, uocem latinam quaeris; si graecus est, uerba graeca meditaris; si punicus est, adtendis si nosti linguam punicam; pro diuersitate auditorum diuersas linguas adhibes, ut proferas uerbum conceptum; illud autem quod corde conceperas, nulla lingua tenebatur. Cum ergo Deus loquens, linguam non quaereret, et genus locutionis non adsumeret, quomodo auditus est a Filio, cum ipsum Filium sit locutus Deus? Quomodo enim tu uerbum quod loqueris, in corde habes, et apud te est, et ipsa conceptio spiritalis est, (nam sicut anima tua spiritus est, ita et uerbum quod concepisti, spiritus est; nondum enim accepit sonum ut per syllabas diuidatur, sed manet in conceptione cordis et in speculo mentis), sic Deus edidit Verbum, hoc est, genuit Filium. Et tu quidem ex tempore gignis uerbum etiam in corde, Deus sine tempore genuit Filium, per quem creauit omnia tempora. Cum ergo Verbum Dei Filius sit, Filius autem locutus est nobis, non uerbum suum, sed Verbum Patris, se nobis loqui uoluit, qui Verbum Patris loquebatur. Hoc ergo quomodo decuit, et oportuit, dixit Iohannes, quomodo potuimus, nos exposuimus. Cui ad cor nondum peruenit dignus de tanta re intellectus, habet quo se conuertat, habet quo pulset, habet a quo quaerat, habet a quo petat, habet a quo accipiat». [FG2018]
245 Augustinus
La88
#
Li449
] + In Ioannem
La88
#
Ed1953
246 Quod] + tu
La88
247 te] se
La88
Numérotation du verset
Io. 3,
distinctio 11
distinctio 11
marg.|
{CIO3d11.1}
CHRYSOSTOMUS.
248* {hom.29} . − Dixerat :
quod vidit et audivit hoc testatur
; quasi excusans, ne quia pauci interim credituri erant, falsa estimarentur esse que dicuntur; et propter hoc subdit :
248 Chrysostomus
La88
] + In Ioannem
Ed1953
Et testimonium eius nemo accipit,
marg.|
id est pauci. Habebat enim discipulos, qui accipiebant testimonium eius in his que dicebantur. In hoc autem suos discipulos tangit nondum credentes in eum. Simul etiam iudaicam ostendit insensibilitatem, sicut et in principio evangelii dictum estcn : « In propria venit et sui eum non receperunt ». Vel aliter :DN
cn Io. 1, 11.
marg.|
{CIO3d11.2}
AUGUSTINUS.
249* − Est quidam populus preparatus ad iram Dei damnandus cum diabolo. Horum nemo accipit testimonium Christi. Attendit ergo in spiritu divisionem, in genere autem humano commixtionem. Et quod nondum locis separatum est, separavit cordis aspectu et vidit duos populos, infidelium et fidelium. Attendit infideles et ait : E
t testimonium eius nemo accipit
. Deinde tulit se a sinistra et aspexit ad dexteram et secutus ait :
249 Vel aliter – Augustinus]
inv. Ed1953
, + In Ioannem
Ed1953
Numérotation du verset
Io. 3,33
Qui autem acceperit250 eius testimonium signavit.DO
co
co
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 8.4-35, CCSL 36, p. 146-147 : «Est quidam populus praeparatus ad iram Dei, damnandus cum diabolo; horum nemo accipit testimonium Christi. Nam si omnino nemo, nullus homo; quid est quod sequitur, Qui autem accepit testimonium eius, signauit quia Deus uerax est? Certe ergo non nemo, si tu ipse dicis : Qui accepit testimonium eius, signauit quia Deus uerax est. Responderet ergo fortasse Iohannes interrogatus, et diceret : Noui quid dixerim, nemo. Est enim quidam populus natus ad iram Dei, et ad hoc praecognitus. Qui sint enim credituri, et qui non sint credituri, nouit Deus; qui sint perseueraturi in eo quod crediderunt, et qui sint lapsuri, nouit Deus, et numerati sunt Deo omnes futuri in uitam aeternam; et nouit iam illum populum distinctum. Et si ipse nouit, et prophetis dedit nosse per Spiritum suum, dedit et Iohanni. Adtendebat ergo Iohannes, non oculo suo; nam quantum ad ipsum pertinet, terra est, et de terra loquitur; sed in ea gratia Spiritus, quam accepit a Deo, uidit quemdam populum impium, infidelem; adtendens illum in infidelitate sua, ait : Testimonium eius qui uenit de caelo, nemo accipit. Quorum nemo? Eorum qui ad sinistram futuri sunt, eorum quibus dicetur : Ite in ignem aeternum, qui praeparatus est diabolo et angelis eius. Qui ergo accipiunt? Uli qui ad dexteram futuri sunt, illi quibus dicetur : Venite, benedicti Patris mei, percipite regnum quod uobis paratum est ab origine mundi. Adtendit ergo in spiritu diuisionem, in genere autem humano commixtionem; et quod nondum locis separatum est, separauit intellectu, separauit cordis adspectu; et uidit duos populos, fidelium et infidelium; adtendit infideles, et ait : Qui de caelo uenit, supra omnes est; et quod uidit et audiuit, hoc testatur; et testimonium eius nemo accipit. Deinde transtulit se a sinistra, et adspexit ad dexteram, et secutus ait : Qui
accepit
testimonium eius, signauit quia Deus uerax est». [FG2018]
250 acceperit]
om. Li449
marg.|
{CIO3d11.3}
CHRYSOSTOMUS. {hom.29} . − Id est monstravit; et adhuc augens timorem, addit :
quoniam Deus verax est,
ostendens
quoniam
non aliter quis discredet huic, nisi falsi arguerit Deum, qui misit illum, quia nihil extra ea que sunt Patris loquitur.DP
Et hoc est quod subdit :
Et hoc est quod subdit :
Numérotation du verset
Io. 3,34
Quem enim misit Deus, verba Dei loquitur.
marg.|
{CIO3d11.4}
ALCUINUS. − Vel aliter.
Signavit
, id est signum posuit in corde suo, quasi singulare et speciale aliquid, hunc esse verum Deum251, qui passus est ad salutem humani generis.DQ
cp
cp
¶Fons :
Alcuinus
, In Io. 3, 33, lib. 2, c. 6, PL 100, 789A : «Signavit, dixit; hoc est, signum posuit in corde suo, quasi singulare et speciale aliquid, hunc esse Deum verum, qui
missus
est
ob
salutem humani generis».
¶Paral. Thomas de Aquino, In Io., c. 3, lec. 6, Marietti, n° 539 : «Debitum autem fidei est ut homo veritati divinae se supponat; et ideo dicit quod si pauci testimonium eius accipiunt, tamen aliqui accipiunt; unde dicit qui autem acceperit eius testimonium; idest quicumque sit ille, signavit, idest signum quoddam in corde suo ponere debet seu posuit, quod ipse Christus est Deus ».
<Non hab.> Anselmus Laudunensis. [MM2022]
¶Paral. Thomas de Aquino, In Io., c. 3, lec. 6, Marietti, n° 539 : «Debitum autem fidei est ut homo veritati divinae se supponat; et ideo dicit quod si pauci testimonium eius accipiunt, tamen aliqui accipiunt; unde dicit qui autem acceperit eius testimonium; idest quicumque sit ille, signavit, idest signum quoddam in corde suo ponere debet seu posuit, quod ipse Christus est Deus ».
<Non hab.> Anselmus Laudunensis. [MM2022]
251 Deum]
om. La88
marg.|
{CIO3d11.5}
AUGUSTINUS.
252 − Quid est quia253
Deus verax est
, nisi quia “homo mendax est”cq , et Deus verax est? Quia nemo hominum potest dicere quid veritas est, nisi illuminetur ab eo qui mentiri non potest. Deus ergo verax, Christus autem Deus. Vis probare? Accipe testimonium eius, et invenies254. Sed si nondum255 intelligis Deum, nondum accepisti testimonium eius. Ipse ergo Christus est Deus verax, et misit illum Deus. Deus misit Deum. Iunge ambos, unus Deus : hoc enim quem
misit Deus
, de Christo dicebat, ut se ab ipso256 distingueret. Quid autem? Ipsum Ioannem nonne Deus misit? Sed vide quid adiungat : N
on enim ad mensuram dat Deus spiritum.
Hominibus ad mensuram dat, unico Filio non dat ad mensuram. “Alii quidem datur per spiritum sermo sapientie, alii sermo scientie”cr; aliud habet ille257, et aliud iste habet258. Mensura divisio quedam donorum est, sed Christus que dat, non ad mensuram accepit.DR
cs
cq Cf. Ps. 115, 2; Rm. 3, 4.
cr Cf. 1Cor. 12, 8.
cs
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 8.36-44, § 9.2-3, § 10.1-32, CCSL 36, p. 147-148 : «[§ 8]
Quid est signauit quia Deus uerax est, nisi, homo mendax est, et Deus uerax est? Quia nemo hominum potest dicere
quod ueritatis
est, nisi illuminetur ab eo qui mentiri non potest. Deus ergo uerax, Christus autem Deus. Vis probare? Accipe testimonium eius, et inuenis : Qui enim accepit testimonium eius, signauit quia Deus uerax est. Quis? Ipse qui de caelo uenit et supra omnes est, Deus uerax est. Sed si nondum illum intellegis Deum, nondum accepisti testimonium eius; accipe, et signas, praesumenter intellegis, definienter agnoscis quia Deus uerax est. [§ 9] Quem enim misit Deus, uerba Dei loquitur. Ipse est
Deus
uerax, et misit illum Deus; Deus misit Deum. Iunge ambos, unus Deus, Deus uerax missus a Deo. De singulis interroga, Deus; et de ambobus interroga, Deus [...]. [§ 10]
Quem enim misit Deus, uerba Dei loquitur. Hoc utique de Christo dicebat, ut se ab
illo
distingueret. Quid
enim? Ipsum Iohannem nonne Deus misit? An non ipse dixit : Missus sum ante eum, et : Qui me misit baptizare in aqua; et de illo dictum est : Ecce mitto angelum meum ante te, et praeparabit uiam tuam? Nonne et ipse uerba Dei loquitur, de quo etiam dictum est, quod sit amplius quam propheta? Si ergo et ipsum Deus misit, et uerba Dei loquitur, quomodo ad distinctionem, de Christo eum dixisse accipimus : Quem enim misit Deus, uerba Dei loquitur? Sed uide quid adiungat : Non enim ad mensuram dat Deus Spiritum. Quid est hoc : Non enim ad mensuram dat Deus Spiritum? Inuenimus quia ad mensuram dat Deus Spiritum. Audi apostolum dicentem : Secundum mensuram donationis Christi. Hominibus ad mensuram dat, unico Filio non dat ad mensuram. Quomodo hominibus ad mensuram? Alii quidem datur per Spiritum sermo sapientiae; alii sermo scientiae secundum eumdem spiritum; alii fides in eodem spiritu, alii prophetia, alii diiudicatio spirituum, alii genera linguarum, alii donatio cuгaго tionum. Numquid omnes apestoli? numquid omnes prophetae? numquid omnes doctores? numquid omnes uirtutes? numquid omnes dona habent sanitatum? numquid omnes Unguis loquuntur? numquid omnes interpretantur. Aliud habet iste, aliud ille; et quod habet ille, non habet iste. Mensura est, diuisio quaedam donorum est. Ergo hominibus ad mensuram datur, et concordia ibi unum corpus facit. Quomodo aliud accipit manus ut operetur, aliud oculus ut uideat, aliud auris ut audiat, aliud pes ut ambulet; anima tamen una est quae agit omnia, in manu ut operetur, in pede ut ambulet, in aure ut audiat, in oculo ut uideat; sic sunt etiam diuersa dona fidelium, tamquam membris ad mensuram cuique propriam distributa. Sed Christus
qui
dat, non ad mensuram
accipit». [FG2018]
252 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
253 Quia] quod
La88
254 Invenies] invenit
La88
255 Nondum] illum +
La88
256 Ipso] illo
La88
257 Ille] illde ante corr.
La88
258 Iste habet] habet iste
La88
marg.|
{CIO3d11.6}
CHRYSOSTOMUS. {hom.29} . − Spiritum autem hic actionem Spiritus259* dicit : vult enim ostendere quoniam omnes quidem nos in mensura spiritus actiones260 suscipimus. Christus autem omnem spiritus suscipit actionem. Qualiter igitur261 erit dignus suspectus haberi? Nihil enim dicit quod non Dei est, neque quod non spiritus est; et interim de Deo Verbo nihil loquitur, sed a Patre et Spiritu dignam fide facit doctrinam. Nam quoniam Deus est, sciverant; et quoniam Spiritus est, noverant, etsi non decentem de eo opinionem habebant, quoniam autem Filius est nesciverant.DS
259 Spiritus] + sancti
Ed1953
260 actiones] actionis ante corr.
La88
261 igitur] itaque
La88
marg.|
{CIO3d11.7}
AUGUSTINUS.
262 − Quia ergo de Filio dixerat :
262 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
Non ad mensuram dat Deus spiritum,
marg.|
subiungit :
Numérotation du verset
Io. 3,35
Pater diligit Filium.
marg.|
Et adiecit :
Et omnia dedit in manu eius,
marg.|
ut nosses et hic distincte, quoniam dictum est :
Pater diligit Filium
. Pater enim diligit Ioannem aut Paulum, et tamen non omnia dedit in manu eorum.
Pater diligit Filium,
sed quomodo Filium non quomodo Dominus servum; quomodo unicum, non quomodo adoptatum. Itaque
omnia dedit in manu eius
, ut tantus sit Filius quantus est Pater. Ergo cum ad nos dignatus est mittere Filium, non putemus nobis aliquid minus missum quam est Pater.DT
ct
ct
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 11.36-44, CCSL 36, p. 147 : «Audi enim adhuc quid sequitur, quia de Filio dixerat : Non enim ad mensuram dat Deus Spiritum; Pater diligit Filium, et omnia dedit in manu eius. Adiecit : Omnia dedit in manu eius, ut nosses et hic qua distinctione
dictum sit : Pater diligit Filium. Quare enim? Pater non diligit Iohannem? et tamen non omnia dedit in manu eius. Pater non diligit Paulum? et tamen non omnia dedit in manu
eius. Pater diligit Filium, sed quomodo Pater Filium, non quomodo dominus seruum; quomodo Vnicum, non quomodo adoptatum. Itaque omnia dedit in manu eius. Quid est omnia? Vt tantus sit Filius, quantus est Pater. Ad aequalitatem enim sibi genuit eum, cui rapina non esset in forma Dei esse aequalem Deo. Pater diligit Filium, et omnia dedit in manu eius. Ergo cum ad nos dignatus est mittere Filium, non putemus aliquid minus nobis missum quam est Pater. Pater mittens Filium, se alterum misit». [FG2018]
¶Paral. CMT3d8.8 =d7.24; CIO3d11.7 . [MM2020]
¶Paral. CMT3d8.8 =d7.24; CIO3d11.7 . [MM2020]
marg.|
{CIO3d11.8}
THEOPHYLACTUS. − Sic ergo secundum divinitatem omnia dedit Pater Filio natura, non gratia. Vel dedit omnia in manu eius, secundum humanitatem; Dominatur enim omnium263 eorum et que in celo et que in terra sunt.DU
cu
cu
¶FonsG :
Theophylactus,
Enarratio in Evangelium Ioannis (Io. 3, 35), PG 123, 1225A3-8. [CGC2014]
263 Omnium]
om. La88
marg.|
{CIO3d11.9}
ALCUINUS. − Et quia
omnia
sunt
in manu eius
, ergo et vita eterna. DV
cv
Unde subdit :
Unde subdit :
cv
¶Fons :
Anselmus Laudunensis,
Glosae super Io. (Io. 3, 36), CCCM 267, p. 63.338 sqq. : «QVI CREDIT IN FILIVM HABET VITAM AETERNAM. Et quia omnia sunt in manu eius, ergo et uita aeterna»
<ex quo> Cf. Glossa ordinaria (Io. 3, 36), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 232a interl.] ed Gloss-e : « Qui credit in filium qui est vita eterna». [MM2020]
<ex quo> Cf. Glossa ordinaria (Io. 3, 36), [Strasbourg, 1481, t. 4, facsim., p. 232a interl.] ed Gloss-e : « Qui credit in filium qui est vita eterna». [MM2020]
Numérotation du verset
Io. 3,36
Qui credit in Filium, habet vitam eternam.
marg.|
{CIO3d11.10}
BEDA. − Non debet hic intelligi fides que verbo tenus tenetur, sed que operibus adimpletur.DW
marg.|
{CIO3d11.11}
CHRYSOSTOMUS. {hom.30} . − Non enim hic dicit quod credere in Filium sufficiat264 ad vitam habendam perpetuam, cum ipse alibi dicat cw : « Non omnis qui dicit mihi : Domine, Domine, intrabit in regnum celorum ». Sed et que in spiritum est blasphemia, sufficit sola mittere in gehennam. Sed etsi in Patrem et Filium et Spiritum sanctum quis recte crediderit, ne estimemus sufficere ad salutem. Opus est enim265 nobis vita et conversatione recta. Deinde sciens non ita promissione bonorum multos adduci ut terribilium minis, in hoc sermonem concludit, dicens :
cw Mt. 7, 21.
264 Sufficiat] sufficit
La88
265 Enim est] est enim
La88
Qui autem incredulus est Filio, non videbit vitam, sed ira Dei manet super eum.
marg.|
Vide qualiter hic ad Patrem reducit eum qui est supplicii sermonem. Non enim dixit : ita Filii, quamvis ipse sit Iudex, sed Patrem iudicem266 instituit, magis terrere volens. et non dicit manebit in eo, sed super eum, ostendens quoniam numquam ab eo desistet, ut enim non estimet quis mortem esse temporaneam, dixit :
Non videbit vitam
.DX
266 Iudicem] eis
La88
marg.|
{CIO3d11.12}
AUGUSTINUS.
267* − Et
[a] non dixit
ira
Dei venit ad eum, sed
manet super eum,
quia omnes qui nascuntur268 mortales, habent secum iram Dei, quam accepit primus Adam. Venit Filius Dei, non habens peccatum, et indutus est mortalitate : [c] mortuus est ut vivas. [b] Qui ergo non vult credere in Filium, ira Dei manet super eum, de qua269 dicit Apostoluscx : « Eramus natura filii ire ».DY
cy
cx Eph. 2, 3.
cy
¶Fons :
Augustinus Hipponensis,
In Iohannis evangelium tractatus, tract. 14, § 13.5-19, CCSL 36, p. 150 : «[a]
Non dixit : Ira Dei uenit ad eum; sed, ira Dei manet super eum. Omnes qui nascuntur mortales, habent secum iram Dei. Quam iram Dei? Quam accepit primus Adam. Si enim peccauit primus homo, et audiuit : Morte morieris, factus est mortalis ille, et coepimus nasci mortales, cum ira Dei nati sumus. Venit inde Filius non habens peccatum, et indutus est carne, indutus est mortalitate. Si ille nobiscum communicauit iram Dei, nos pigri sumus cum illo communicare gratiam Dei? [b]
Qui ergo non uult credere in Filium, ira Dei manet super eum. Quae ira Dei? De qua dicit apostolus : Fuimus et nos natura filii irae sicut et ceteri. Omnes ergo filii irae, quia de maledicto mortis uenientes. Crede in Christum factum pro te mortalem, ut illum capias immortalem; quando enim ceperis eius immortalitatem, nec tu eris mortalis. Viuebat, moriebaris; [c]
mortuus est, ut uiuas. Adtulit gratiam Dei, abstulit iram Dei. Deus uicit mortem, ne mors uinceret hominem». [FG2018]
267 Augustinus
La88 Li449
] + In Ioannem
Ed1953
268 Nascuntur] neque
La88
269 Qua] quo ante corr.
La88
Comment citer cette page ?
Martin Morard et alii, ed., Thomas de Aquino. Catena aurea (Io. Capitulum 3), in : Sacra Pagina, IRHT-CNRS, 2024. Consultation du 09/10/2024. (Permalink : https://gloss-e.irht.cnrs.fr/php/editions_chapitre.php?id=catena&numLivre=58&chapitre=58_3)
Martin Morard et alii, ed., Thomas de Aquino. Catena aurea (Io. Capitulum 3), in : Sacra Pagina, IRHT-CNRS, 2024. Consultation du 09/10/2024. (Permalink : https://gloss-e.irht.cnrs.fr/php/editions_chapitre.php?id=catena&numLivre=58&chapitre=58_3)
Notes :