Glossae Scripturae Sacrae-electronicae (Gloss-e)

Glossa ordinaria

Biblia communis

Psalmus 130

Numérotation du verset Ps. 130,1

¶Canticum graduum.

¶Codd. : (Ps. 130) Hi D14 D30 Ω ^F Δ Ω^P Rusch Ps-G | graduum] + David Ps-G, huic David D14, + Vox Ecclesie regnantis D30

Numérotation du verset Ps. 130,I

Domine non est exaltatum cor meum ¦

neque elati sunt oculi mei.

Numérotation du verset Ps. 130,II

Neque ambulavi

in magnis ¦

neque in mirabilibus super me.

Numérotation du verset Ps. 130,2 III

Si non humiliter sentiebam ¦

sed exaltavi animam meam.

Numérotation du verset Ps. 130,IV

Sicut

ablactatus est¹

¹ ablactatus est Ps-G (V) Ω^S ω² Clementina Rusch ] ablactatus Ps-G (Φ^RGV G ² Ψ^B D) Hi D14 D30 ω 1 Ω ^F Ω^P cum Ps-R , ablactatum Ps-G (R F I L M Q W Φ^P U G )

super matrem

suam² :

² matrem suam Ps-G Hi D30 Ω ^F Ω^P Rusch ] matre sua Ps-G (R L M Q* Φ G K) D14 Ω Δ Ed1530 Clementina

ita retributio in animam meam³.

³ animam meam Ps-G (W Ψ^{B V}) Ed 1455 Rusch cum Ps-R ] anima mea Ps-G Hi D14 Δ Ω ^F Ω^P

Numérotation du verset Ps. 130,3 V

Speret

Israel in Domino ¦ ex hoc nunc

et usque in seculum.

Psalmus 130

Numérotation du verset Ps. 130,1

¶Canticum graduum^A.

^A ¶Codd. : (Ps. 130) Hi D14 D30 Ω ^F Δ Ω^P Rusch Ps-G | graduum] + David Ps-G, huic David D14, + Vox Ecclesie regnantis D30

^marg.| CANTICUM GRADUUM. CASSIODORUS. Duodecimus gradus est humilitas quam intus et extra hic se habere ostendit. Ad humilitatem ergo monet.

^marg.| CASSIODORUS. Primo proponens se humilem penam inducit non humili. Secundo suo exemplo ad spem monet. Ostendens ergo se humilem intus et extra ait.

Numérotation du verset Ps. 130,I

Domine non est exaltatum cor meum ¦

^interl.| intus

^interl.| per hoc nota contrarium

^interl.| AUGUSTINUS. humiliatum cor sacrificium est Deo

neque elati sunt oculi mei.

^interl.| iam extra

^interl.| quia signum superbie exterius non ostendi

Numérotation du verset Ps. 130,II

Neque ambulavi

^interl.| superbiendo

in magnis ¦

^interl.| que sunt supra me

^marg.| NEQUE AMBULAVI. AUGUSTINUS. Non sui superbus nolui quasi in mirabilibus innotescere hominibus non quesivi aliquid super vires meas unde me apud imperitos iactarem ut qui miracula sibi optant potius querendum est ne quis discordet in corpore Christi ne maiori invideat sed in alterius bono ut in suo gaudeat ut qui in gratiis abundat magis se humiliet secundum illud. Quanto maior es humilia te in omnibus.

neque in mirabilibus super me.

^interl.| AUGUSTINUS. ut Simon magus in mirabilibus supra se voluit ire delectatus potentia apostolorum non iustitia talia voluit agere qualia apostoli sed non talis esse

^interl.| sed

Numérotation du verset Ps. 130,2
III

Si non humiliter sentiebam ¦

^interl.| beneficia mihi data

sed exaltavi animam meam.

^interl.| in superbiendo

Numérotation du verset Ps. 130,IV

Sicut

^interl.| si non humiliter sentiebam sed exaltavi animam meam ita fiat retributio. Sicut ablactatum etc. Id est indigens foveri sinu matris perit si sit ablactatum

ablactatus est¹

¹ ablactatus est Ps-G (V) Ω^S ω² Ed1455 Clementina Rusch ] ablactatus Ps-G (Φ^RGV G ² Ψ^B D) Hi D14 D30 ω ¹ Ω ^F Ω^P cum Ps-R , ablactatum Ps-G (R F I L M Q W Φ^P U G )

^interl.| id est a lacte matris separatus

super matrem

^interl.| vel : matre

suam² :

² matrem suam Ps-G Hi D30 Ω ^F Ω^P Rusch ] matre sua Ps-G (R L M Q* Φ G K) D14 Ω Δ Ed1530 Clementina

^interl.| vel : sua

^interl.| incumbens

ita retributio in animam meam³.

³ animam meam Ps-G (W Ψ^{B V}) Ed 1455 Rusch cum Ps-R ] anima mea Ps-G Hi D14 Δ Ω ^F Ω^P

^interl.| hoc solemus dicere quando de causa confidimus

^marg.| SI NON HUMILITER SENTIEBAM. AUGUSTINUS. Nutritus in lacte quod est Verbum caro factum ut sic crescerem ad panem angelorum ad Verbum quod apud Deum. Sed non exaltavi animam ut heretici qui si utcumque aliquid ceperint vel visi sunt capere inde superbiunt et cum adhuc teneri super matrem sint et portantur manibus ut crescant qui portati fuerunt in utero ut nascerentur a lacte ante tempus separantur unde extinguuntur. ita retributio obstringit se maledicto ita mihi ut illi qui supra matrem incumbens et nondum grandiusculus ablactatur vel humilis debet esse homo propter superbiam non secundum scientiam. Altus propter sapientiam unde apostolus. Nolite pueri effici sensibus sed malitia parvuli estote ut mentibus perfecti sitis sed quidam ne sint superbi dimittunt se nihil volunt discere et remanent in lacte quos reprehendit apostolus facti estis quibus opus est lacte non solido cibo. Lactare ergo ut nutriaris et crescas et ablactatus panem comedas. Dicit ergo : si non humiliter sentiebam sed exaltavi animam meam si non mente sed malitia parvus fui retribuitur mihi quod puero qui ablactatur a matre ut iam sit idoneus panem comedere. Sana sententia sed discordat quod addit super matrem non dicit a matre vel a lacte matris quod si diceret planus fieret sensus. Sed ait super matrem quod non bene convenit. Infirmus enim super matrem si ablactatur extinguitur bonum est adulto ablactari sed ei qui super matrem est perniciosum est ne ergo ablacteris quousque super matrem es sed et si adultus errat redeat ad lac matris et sic revelabit Deus quod alit sapit quia superbis resistit humilibus dat gratiam.

^marg.| SICUT ABLACTATUS. Sicut enim quinque tempora notantur in carnali procreatione et alitione ita in spirituali prius enim conscipimur in utero deinde ibidem alimur donec ad lucem edamur deinde manibus matris gestamur et lacte nutrimur quousque ablactati ad mensam patris accedamus. Primum ergo tempus est tempus conceptionis. Secundum in utero alitionis. Tertium emissionis. Quartum portationis et lactationis. Quintum ablactationis. Ita in utero matris Ecclesie primo concipimur dum fidei rudimentis instruimur. Inde quasi in utero eiusdem alimur in eisdem primordiis proficientes deinde in lucem edimur dum per baptismum regeneramur deinde quasi manibus Ecclesie portamur et lacte nutrimur dum post baptismum in bonis operibus informamur et lacte simplicis doctrine proficiendo nutrimur donec iam grandiusculi a lacte matris accedamus ad mensam Patris id est a simplici doctrina ubi predicatur Verbum caro factum accedamus ad Verbum in principio apud Deum. Inde est quod Abraham non in nativitate Isaac non in circumcisione sed in ablactatione magnum convivium legitur fecisse. Hec quinque tempora sancta servat Ecclesia dum enim in quarta feria quarte hebdomade militie christiane agoniste Christi vocantur quasi Ecclesie infantia concipitur. Tunc enim per exorcismum et catechismum rudimentis christianitatis imbuuntur deinde quasi in utero Ecclesie aluntur usque ad sabbatum sanctum in quo per baptismum ad lucem generantur deinde quasi manibus Ecclesie gestantur et lacte nutriuntur usque ad Pentecostem quo tempore nulla difficilia indicuntur non media nocte surgitur non ieiunatur. Soror namque nostra parva est et ubera non habet ideoque paulatim nutrienda unde tunc illud Petri in Ecclesia cantatur : Quasi modo geniti etc. Postea Spiritu Paraclito confirmati quasi ablactati incipiunt ieiunare et alia difficilia servare. Multi vero hunc ordinem pervertunt ut heretici et schismatici se ante tempus a lacte separantes unde extinguuntur unde hunc ordinem servasse se dicit Augustinus prius nutritus in lacte quod est Verbum caro factum ut sic cresceret ad panem angelorum scilicet ad Verbum quod est in principio apud Deum. Nam ipse est panis de quo infans pascitur. Panis enim de mensa traiicitur per matris mamillam ut sic perveniat idem alimentum ad parvum infantem. Sic Christus cum esset Verbum in principio apud Patrem qualem pro modo suo angeli cupiebant ut “panem angelorum manducaret homo” ipsum “Verbum factum est caro” ut per carnem panis celestis transiret ad infantes. Et secundum hoc ipsum Verbum crucifixum est sed non mutatum in hominem; homo mutatus est in illo ut melior fieret quam erat, non ut ipsa substantia Verbi converterur. Per id ergo quod homo mortuus erat, homo excitatus est et resurrexit. Quicquid passus est homo non potest dici, non passus Deus quia Deus erat homo sed non mutatus in hominem.

Numérotation du verset Ps. 130,3
V

Speret

^interl.| ita ego

^interl.| ergo

^interl.| quia sic mala seculi tolerare poterit

Israel {t. 2 : Erfurt, f. 315va ; facsim., p. 630ª} in Domino ¦ ex hoc nunc

^interl.| id est semper sine fine

et usque in seculum.

^interl.| quia post non erit spes sed res

^marg.| SPERET ISRAEL. CASSIODORUS. Secunda pars ubi concludit suo exemplo ceteros monens.

Comment citer cette page ?
Martin Morard et alii, ed., Glossa ordinaria cum Biblia latina (Ps. Psalmus 130), in : Sacra Pagina, IRHT-CNRS, 2024. Consultation du 04/05/2024. (Permalink : https://gloss-e.irht.cnrs.fr/php/editions_chapitre.php?id=liber&numLivre=26&chapitre=26_130)

Signaler un complément d'information

Notes :

<26. Psalterium>

Psalmus 130

<26. Psalterium>

Psalmus 130